احمد بن عبدالقادر باعشن: تفاوت میان نسخه‌ها

وی در اواخر قرن دهم هجری در روستای رباط باعشن در وادی دوعن حضرموت به دنیا آمد. او تربیتش را در خانواده ای صالح فراگرفت زیرا در خانه علم پرورش یافت که در تربیت دینی او سهم بسزایی داشت<ref>معجم البلدان والقبائل الیمنیة، لإبراهیم المقحفی عند ذکر تفسیر الرباط وذکر من ضمنها رباط باعشن ص 669</ref> و [[قرآن]] را نزد پدرش عبدالقادر بن عمر فراگرفت و حفظ نمود و نیز بعضی مقدمات علمی و شرعی را نیز نزد پدر فراگرفته، سپس فقه شافعی را نزد عبدالله باعشن خواند و بقیه تحصیلات خود را نزد عمر بن عیسی بارکوة السمرقندی تکمیل نمود.

از ممتازترین علمای دوعن بود و به بیان نیکو و فهم فراوان و شیوایی در تألیفاتش معروف بود و اگر حرمت‌های خدا را زیر پا گذاشته شده می‌دید به شدت برخورد می‌کرد و بسیار خشمگین می٬شد. او معتقد به وحدت وجود نبود و اعتقاد قدریه و جبریه را طبق کتاب و [[سنت]] رد می‌کرد<ref>کما اتت فی مخطوطته المسمی البیان والمزید المشتمل علی معانی التنزیه ص 72</ref>. طلاب علم از نواحی مختلف حضرموت به حضورش می‌آمدند مانند شیخ علی بن عبدالله باراس و نزد او درس می‌خواندند و در قریه‌اش ساکن می‌شدند واز او بهره‌مند می‌شدند تا اینکه به دستور استاد یا به آغوش خانواده‌های خود بازگشته یا به مناطقی که اعتقاد دینی ضعیف شده بود رهسپار می‌شدند.

او در شب دوازدهم شعبان سال 1052 هـ برابر با پنجم نوامبر سال 1642 م در روستایش در قبرستانی معروف به سیده به خاک سپرده شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D8%A8%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%A7%D8%AF%D8%B1_%D8%A8%D8%A7%D8%B9%D8%B4%D9%86#cite_note-20 أحمد بن عبدالقادر باعشن]</ref>.

[[رده: تصوف]]