احمد بن حسن حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد بن حسن حسینی، محدث شیعی و از اصحاب امام عسكری علیه السلام. كنیه او در منابع ذكر نشده است. ولادت او در اوایل سده سوم [[هجری]] روی داد زیرا وی احادیثی به ‏طور مستقیم از [[امام یازدهم]] [[شیعیان]] دارد و با توجه به اینكه آن امام در 260هجری وفات یافت پس او در آن زمان از سن كافی و وجاهت لازم برخوردار بود. وی همچنین نزد [[ناصر كبیر اطروش]](م304ق) شاگردی نموده و [[احادیث]] متعددی از او دارد، بنابراین وفات او را می‏توان بعد از 304هجری تخمین زد. از دوران كودكی و محل پرورش او اطلاعی در دست نیست ولی از آنجا كه وی از امام عسكری علیه السلام [[حدیث]] شنیده، استفاده می‏‌شود كه مدتی در [[سامراء]] اقامت داشته و پس از درگذشت آن امام، به [[طبرستان]] آمد و نزد «حسن بن علی ناصر اطروش»(فرمانروای علوی طبرستان كه ضمن رهبری سیاسی جامعه، حلقه درسی نیز در [[آمل]] داشت)، جلوس نمود و به استماع حدیث مشغول شده است. در منابع حدیثی شیعه، احادیث متعددی از او باقی مانده كه در تمام این موارد شاگرد او [[ابوالحسن محمد بن قاسم جرجانی]] استاد [[شیخ صدوق]] معروف به [[مفسر گرگانی]] از وی روایت می‏‌كند. مضمون احادیثی كه توسط او نقل شده، بیشتر در موضوع اخلاق و تربیت است. از او هیچ اثر تألیفی باقی نمانده است.

[[رده:عالمان]]

[[رده:عالمان شیعه]]

[[رده:محدثان شیعه]]