۸۷٬۹۰۶
ویرایش
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
'''سید سلیمان نَدْوی''' (انگلیسی: Sulaiman Nadvi، اردو: سید سلیمان ندوی؛ ۲۲ نوامبر ۱۸۸۴ – ۲۲ نوامبر ۱۹۵۳)؛ اندیشمند، محقق و تاریخنگار برجسته، زندگینامهنویس و نویسندهٔ اهل [[هند]] در قرن چهاردهم هجری/ بیستم میلادی بود. او در ۲۲ نوامبر ۱۸۸۴ (۲۳ صفر ۱۳۰۲ هجری قمری) در پتنه از توابع ایالت بیهار هند متولد شد و در همانجا پرورش یافت. پدرش، [[ابوالحسن صوفی]] بودهاست. اثر مشهور وی تکمیل کتاب ناتمام سیرۃ النبی در پنج مجلد مجموعهای در رفتار و عقاید، روش و سنت [[محمد]] [[پیامبر اسلام]] و معارف اسلامی است. شبلی نعمانی به دلیل بیماری در پایان عمر خود نظارت بر دارالصنفین را که خود تأسیس کرده بود و نیز تکمیل مجموعهٔ سیره النبی را به او واگذار کرد. | '''سید سلیمان نَدْوی''' (انگلیسی: Sulaiman Nadvi، اردو: سید سلیمان ندوی؛ ۲۲ نوامبر ۱۸۸۴ – ۲۲ نوامبر ۱۹۵۳)؛ اندیشمند، محقق و تاریخنگار برجسته، زندگینامهنویس و نویسندهٔ اهل [[هند]] در قرن چهاردهم هجری/ بیستم میلادی بود. او در ۲۲ نوامبر ۱۸۸۴ (۲۳ صفر ۱۳۰۲ هجری قمری) در پتنه از توابع ایالت بیهار هند متولد شد و در همانجا پرورش یافت. پدرش، [[ابوالحسن صوفی]] بودهاست. اثر مشهور وی تکمیل کتاب ناتمام سیرۃ النبی در پنج مجلد مجموعهای در رفتار و عقاید، روش و سنت [[محمد]] [[پیامبر اسلام]] و معارف اسلامی است. شبلی نعمانی به دلیل بیماری در پایان عمر خود نظارت بر دارالصنفین را که خود تأسیس کرده بود و نیز تکمیل مجموعهٔ سیره النبی را به او واگذار کرد. | ||
از دیگر آثار وی خطبات مدارس (به زبانهای اردو، انگلیسی و عربی)؛ ارض القران در زمینهٔ جغرافیای قرآنی، سیره [[عایشه]] | از دیگر آثار وی خطبات مدارس (به زبانهای اردو، انگلیسی و عربی)؛ ارض القران در زمینهٔ جغرافیای قرآنی، سیره [[عایشه]]، سیره مالک، خیام و نقوش سلیمانی در مباحث لغوی و ادبی میباشد. کتاب سفرنامه [[افغانستان]] به قلم سلیمان ندوی که شرح مسافرت [[اقبال لاهوری]] - سر راس مسعود و سلیمان ندوی در اکتبر 1933به افغانستان میباشد با ترجمه جذاب نذیر احمد سلامی توسط مؤسسه هفت اقلیم در زاهدان به چاپ رسیده است . مدفن وی در محوطه دانشگاه اسلامی کراچی میباشد<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D9%84%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86_%D9%86%D8%AF%D9%88%DB%8C سلیمان ندوی]</ref> <ref>[https://abadis.ir/fatofa/%D8%B3%D9%84%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%AF%D9%88%DB%8C/ شیخ ندوی]</ref>. | ||
=زندگی= | =زندگی= | ||
او فرزند ابوالحسن بود و در ۲۳ صفر ۱۳۰۲ ق در روستای دسنه از توابع ایالت بیهار متولد شد و در همانجا پرورش یافت. مقدمات علوم را نزد شیخ ابوحبیب نقشبندی آموخت. آنگاه در ۱۳۱۶ ق به «پهلواری» رفت و یک سال در آنجا ماند و برخی از متون درسی را در محضر شیخ | او فرزند ابوالحسن بود و در ۲۳ صفر ۱۳۰۲ ق در روستای دسنه از توابع ایالت بیهار متولد شد و در همانجا پرورش یافت. مقدمات علوم را نزد شیخ ابوحبیب نقشبندی آموخت. آنگاه در ۱۳۱۶ ق به «پهلواری» رفت و یک سال در آنجا ماند و برخی از متون درسی را در محضر شیخ محییالدین مجیبی پهلواروی خواند. سپس به مدرسه امدادیه در «دربهنگه» رفت و یک سال را هم در آنجا به آموختن علوم متداول گذراند. پس از آن در ۱۳۱۸ ق عازم لکهنو شد. و به تحصیل در مدرسه دارالعلوم «ندوه العلما» پرداخت و پس از پنج سال در ۱۳۲۴ به دریافت مدرک فارغالتحصیلی از آن مدرسه نایل آمد<ref>[https://fa.wikifeqh.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B3%D9%84%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86_%D9%86%D8%AF%D9%88%DB%8C سیدسلیمان ندوی]</ref>. | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
وی برنامههای درسی دارالعلوم را نزد مفتی عبداللطیف سنبهلی و سید علی زینی امروهوی ومولوی شبلی جیراجوری و شیخ حفیظالله بندوی و علامه فاروق عباسی چریاکوتی فراگرفت و پارهای از دروس را نیز نزد عبدالحی حسنی آموخت و ادبیات را از علامه شبلی بن حبیبالله بندوی فراگرفت. | |||
وی | |||
=فعالیتها= | =فعالیتها= | ||
سیدسلیمان ندوی در فاصله سالهای ۱۳۲۴ تا ۱۳۳۰ ق سه بار قائم مقام سردبیر مجله الندوه شد و توجه خوانندگان را به مقالات علمی خود که نشان از نبوغ و آینده درخشان او داشت، جلب کرد. در ۱۳۲۵ ق به استادی مدرسه دارالعلوم منصوب گردید و در همین زمان به نوشت کتابهایی در زمینه لغت و ادب عربی پرداخت. در ۱۳۳۰ ق مولانا ابوالکلام آزاد او را به کلتکه دعوت کرد و او مدت یک سال را در آن شهر به همکاری با روزنامه الهلال گذراند، تا آنکه در ۱۳۳۱ ق به عنوان استاد زبانهای شرقی در دانشکده پونا وابستهب به دانشگاه بمبئی برگزیده شد و مدت سه سال در آجا به تدریس ادبیات فارسی مشغول شد و اعتماد و احترام دانشجویان و استادان را به خود جلب کرد. | |||
سیدسلیمان ندوی در فاصله سالهای ۱۳۲۴ تا ۱۳۳۰ ق سه بار قائم مقام سردبیر مجله الندوه شد و توجه خوانندگان را به مقالات علمی | هنگامی که استادش علامه شبلی نعمانی بیمار شد و پایان عمر خود را نزدیک دید او را نزد خود خواند و نظارت بر دارالصنفین را که خود تاسیس کرده بود و نیز تکمیل مجموعه سیرةالنبی را به او واگذار کرد. سیدسلیمان پس از مرگ استاد به ایفای این وظیفه خطیر پرداخت و همه همت خود را به آن معطوف داشت و این در ۱۳۳۲ ق بود. او همزمان ریاست هیئت تحریریه ماهنامة المعارف را نیز به عهده گرفت و به کار تحقیقی و تالیف ادامه داد و به ویژه در تکمیل مجموعه سیرةالنبی میکوشید. سیدسلیمان در راستای همراهی با عواطف مسلمانان در جنبش خلافت نیز فعالیتی میکرد و مجموع این عوامل منزلت خاصی به او بخشیده بود. | ||
هنگامی که استادش علامه شبلی نعمانی بیمار شد و پایان عمر خود را نزدیک دید او را نزد خود خواند و نظارت بر دارالصنفین را که خود تاسیس کرده بود و نیز تکمیل مجموعه | |||
=سفر به لندن و حجاز= | =سفر به لندن و حجاز= | ||
وی در ۱۳۳۸ ق به عنوان یکی از اعضای هیئت [[خلافت]]، همراه با محمدعلی جوهر (رامپوری) و سیدحسین بهاری به [[لندن]] سفر کرد تا نظر [[مسلمانان]] هند را درباره [[خلافت عثمانی]] به دولتمردان [[بریتانیا]] اعلام دارد. او در این سفر از [[پاریس]] و لندن نیز دیدن کرد و با رهبران فکری [[اروپا]] و رجال سیاسی [[دنیای اسلام]] دیدار و تبادل نظر نمود. در ۱۳۴۲ ق بار دیگر در راس هیاتی از نمایندگان جنبش خلافت به [[حجاز]] سفر کرد تا میان ملک عبدالعزیز و شریف حسین میانجیگری کند. در ۱۳۴۴ ق ملک عبدالعزیز کنگره [[جهان اسلام]] را تشکیل داد و علما و رهبران مسلمان را به آن دعوت کرد. مسلمانان هند نیز هیاتی را به ریاست سیدسلیمان به حجاز اعزام کردند و او در این کنگره به سمت نایب رئیس جلسات برگزیده شد. | |||
وی در ۱۳۳۸ ق به عنوان یکی از اعضای هیئت [[خلافت]]، همراه با | |||
=شرکت در سیاستهای آموزشی کشور= | =شرکت در سیاستهای آموزشی کشور= | ||
خط ۴۵: | خط ۴۲: | ||
=انتخاب استاد اخلاق و عرفان= | =انتخاب استاد اخلاق و عرفان= | ||
سیدسلیمان با همه توجهی که به دانش و پژوهش داشت و شهرت او فراگیر شده بود خود را نیازمند مراد و مرشدی میدید که نفس او را به کمال رساند. در این | سیدسلیمان با همه توجهی که به دانش و پژوهش داشت و شهرت او فراگیر شده بود خود را نیازمند مراد و مرشدی میدید که نفس او را به کمال رساند. در این مسیر با مولان اشرف علی تهانوی آشنا گردید و در رجب ۱۳۵۷ ق با او دست بیعت داد و زمام اختیار خود را به دست او سپرد و ملازم خدمت او شد و در اندک مدتی چنان مورد توجه و اعتماد شیخ قرار گرفت که او در شوال ۱۳۶۱ ق به جانشینی خود برگزید. | ||
=ریاست امور قضایی دانشگاه احمدیه= | =ریاست امور قضایی دانشگاه احمدیه= | ||
خط ۵۲: | خط ۴۹: | ||
=زیارت خانه خدا= | =زیارت خانه خدا= | ||
و در ۱۳۶۸ ق برای آخرین بار به زیارت [[بیت الله الحرام]] توفیق یافت و در ۱۳۶۹ ق به هند بازگشت. | و در ۱۳۶۸ ق برای آخرین بار به زیارت [[بیت الله الحرام]] توفیق یافت و در ۱۳۶۹ ق به هند بازگشت. | ||
خط ۶۲: | خط ۵۸: | ||
=ورود به مجمع علمی فؤاد اول= | =ورود به مجمع علمی فؤاد اول= | ||
در ۱۳۷۱ ق «مجمع علمی فؤاد اول» او را به عنوان عضو خود برگزید. وی در این سمت ریاست برخی از کنفرانسهای بزرگ علمی را بر عهده گرفت و کتابهای متعددی نگاشت و علما و دولتمردان را به آنچه خیر و صلاح ملک و ملت میدید راهنمایی میکرد. | در ۱۳۷۱ ق «مجمع علمی فؤاد اول» او را به عنوان عضو خود برگزید. وی در این سمت ریاست برخی از کنفرانسهای بزرگ علمی را بر عهده گرفت و کتابهای متعددی نگاشت و علما و دولتمردان را به آنچه خیر و صلاح ملک و ملت میدید راهنمایی میکرد. | ||
=وفات= | =وفات= | ||
و همچنان به طاعت و عبادت و ذکر و تسبیح و تعلیم و تربیت ادامه میداد تا سرانجام در اول ربیع الثانی ۱۳۷۳ ق بدرود زندگی گفت. در مراسم تشییع جنازه او بزرگان علما و اعیان بلاد و سفیران [[کشورهای اسلامی]] شرکت کردند و در جوار مرقد شیخ شبیر احمد عثمانی به خاک سپرده شد. | و همچنان به طاعت و عبادت و ذکر و تسبیح و تعلیم و تربیت ادامه میداد تا سرانجام در اول ربیع الثانی ۱۳۷۳ ق بدرود زندگی گفت. در مراسم تشییع جنازه او بزرگان علما و اعیان بلاد و سفیران [[کشورهای اسلامی]] شرکت کردند و در جوار مرقد شیخ شبیر احمد عثمانی به خاک سپرده شد. | ||
=ویژگیهای علمی= | =ویژگیهای علمی= | ||
سلیمان ندوی در علوم قرآنی و کلام و فنون ادب و [[عربی]] بی همتا بود و در تاریخ و جامعه شناسی دستی توانا داشت و نگارش به زبان [[اردو]] صاحب اسلوب بود و به هر دو زبان عربی و اردو شعر میسرود. | سلیمان ندوی در علوم قرآنی و کلام و فنون ادب و [[عربی]] بی همتا بود و در تاریخ و جامعه شناسی دستی توانا داشت و نگارش به زبان [[اردو]] صاحب اسلوب بود و به هر دو زبان عربی و اردو شعر میسرود. | ||
خط ۷۸: | خط ۷۱: | ||
=تألیفات= | =تألیفات= | ||
او از مؤلفان بزرگ عصر است که کتابها و رسالههای بسیار از خود به یادگار نهاد. وی تکمله | او از مؤلفان بزرگ عصر است که کتابها و رسالههای بسیار از خود به یادگار نهاد. وی تکمله سیرةالنبی استادش را در پنج مجلد بزرگ فراهم آورد که یک دایرة المعارف در سیره [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم)]] و عقاید و معارف اسلامی است. | ||
از دیگر آثار اوست: خطبات مدارس، در سیره که به زبانهای انگلیسی و عربی نیز ترجمه شده است؛ ارض القران در جغرافیای قرآنی در دو جلد، سیره عایشه، سیره مالک، خیام، نقوش سلیمانی، در مباحث لغوی و ادبی، حایه شبلی درشرح زندگی استادش، عرب و هند کی تعلیقات (پیوندهای اعراب و هند) و عربون کی جهازرانی (دریانوردی نزد عرب) و مؤلفاتی دیگر در مباحث مختلف علمی و مقالات بسیار در مجله المعارف <ref>[http://lib.eshia.ir/40481/8/1235/%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%AF%D9%88%D9%8A نزهه الخواطر وبهجه المسامع]</ref>. | از دیگر آثار اوست: خطبات مدارس، در سیره که به زبانهای انگلیسی و عربی نیز ترجمه شده است؛ ارض القران در جغرافیای قرآنی در دو جلد، سیره عایشه، سیره مالک، خیام، نقوش سلیمانی، در مباحث لغوی و ادبی، حایه شبلی درشرح زندگی استادش، عرب و هند کی تعلیقات (پیوندهای اعراب و هند) و عربون کی جهازرانی (دریانوردی نزد عرب) و مؤلفاتی دیگر در مباحث مختلف علمی و مقالات بسیار در مجله المعارف <ref>[http://lib.eshia.ir/40481/8/1235/%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%AF%D9%88%D9%8A نزهه الخواطر وبهجه المسامع]</ref>. | ||
خط ۸۴: | خط ۷۷: | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده: | [[رده: عالمان]] | ||
[[رده: | [[رده: عالمان اهلسنت]] | ||
[[رده: | [[رده: هند]] |