احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی: تفاوت میان نسخه‌ها

تحقیقات ما نشان می‌‏دهد كه بسیاری از بستگان او اهل علم و دانش بوده‏‌اند. جد اعلای او [[محمد بن عبیدالله اعرج]] از [[اصحاب]] [[امام صادق علیه السلام]] بود كه اهل یكی از روستاهای نزدیك [[مدینه]] به نام «جوانیه»(به فتح جیم و تشدید واو) بود و از آنجا به كوفه آمد و در سال 181 [[هجری]] درگذشت و برخی از نوادگان و اعقاب او در [[بغداد]]، [[شام]]، [[خراسان]] و [[طبرستان]] ساكن شدند. جد سوم او [[حسن بن محمد بن عبیدالله اعرج]] از كسانی است كه [[امام جواد علیه السلام]] در 220هجری برای [[وصیت]] به پسرش [[امام هادی علیه السلام]]، او را شاهد گرفت. پدرش «ابوالحسن علی بن ابراهیم علوی جوانی» از اساتید [[شیخ كلینی]](م329ق) بود و دارای كتابی با عنوان [[اخبار صاحب فخ]] است. نوه او «ابوالحسن علی بن حسین بن احمد علوی جوانی» از راویان [[حدیث]] بوده است. به هر حال وی در محیط علم و دانش پرورش یافت و دوران كودكی را در كوفه به سر آورد. سپس به همراه پدرش راهی بغداد شد و نزد اساتید آنجا به استماع حدیث پرداخت. «شیخ تلعكبری»(م385ق) احادیث اندكی از او روایت نموده و «دعاء حریق» را به ‏طور شفاهی از او شنیده است. از اساتید و شاگردان او كسی در منابع ذكر نشده است. همچنین كتاب یا رساله‌‏ای از او معرفی نشده است.