محمد سعید الكردی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمد سعید الکردی'''، عالم دینی [[اهل‌سنت]] اردنی تبار و یکی از مشهورترین علمای [[صوفی]] در [[اردن]] است.<br>

ایشان به دلیل جهل و فقری که در آن زمان سراسر کشور را فرا گرفته بود از فراگیری علوم اسلامی ناتوان شد تا اینکه در بیست و هفت سالگی عازم [[دمشق]] شد و شروع به تحصیل کرد. تا اینکه شیخ ''علی آل دقر'' او را امام و خطیب در روستای دوما و سپس در الحیجانیه و سپس در روستای دائل حوران منصوب کرد و 42 سال با شیخش همراهی کرد. وی در این مدت با شیخ ''محمد الهاشمی تیلمیسانی''، شیخ طریقه [[شاذلیه]] درقاوی و جانشین شیخ ''احمد بن مصطفی العلوی المستغانمی'' در [[شام (شامات)|شام]] ملاقات نموده و استفادۀ علمی برد.<br>

==سفرهای او==

ایشان سفرهای متعددی به خارج از [[اردن]] و [[سوریه]] از جمله سفر به [[کویت]]، [[مصر]] و [[عراق]] داشت و به زیارت مرقد امام برزنجی رفت. همچنین در زمان پادشاهی سانوسی در [[لیبی]] از او دیدن کرد. او برای زیارت مرقد پدربزرگش به [[ترکیه]] و اقلیم کردستان سفر کرد و کردهای ترکیه دور او جمع شدند که خشم دولت وقت ترکیه را از ترس نفوذ او در مقاومت این کشور برانگیخت. دولت ترکیه که نسبت به کردها بدبین بود، دستور تبعید او را صادر کرد. همچنین بارها به نیت [[حج]] و [[عمره مفرده|عمره]] به [[مکه مکرمه]] و [[مدینه منوره]] مشرف شد و در سال 1962 میلادی به همراه شاگردانش، همسر و پسرش دکتر رضوان به [[بیت المقدس]] مشرف شد.<br>

محمد سعید الکردی در روز جمعه 1972 م، در سن 82 سالگی درگذشت و در استان اربد در شهر الصریح که محلی که به نام مسجد شهرت گرفت به خاک سپرده شد. علمای بزرگی از [[سوریه]]، [[یمن]]، [[عراق]]، [[ایالات متحده آمریکا]]، [[آفریقای جنوبی]]، [[مالزی]]، [[مراکش (کشور)|مراکش]]، [[الجزایر (الجزائر)|الجزایر]] و [[اردن]] مانند شیخ ''نوح القضاة'' مفتی اعظم بر مزار او رفتند. همچنین دکتر ''علی الفقیر''، دکتر ''حمدی مراد''، شیخ ''سالم الشتری''، [[حبیب عمر بن حفیظ]]، [[علی الجفری]]، شیخ ''مصطفی الترکمانی''، شیخ ''نوح کلر'' آمریکایی و شاگردانش و ''فابیو بزاریزی'' ایتالیایی و ''محمود ابوالهدی یعقوبی'' و دکتر ''محمود مصری'' از حلب و بسیاری دیگر به زیارت قبرش رفتند.