|
|
خط ۲۸۳: |
خط ۲۸۳: |
| وی خود را مسلمان معرفی میکند، بدون هیچ گونه گرایش مذهبی. او نظام ولایت فقیه را مترقیترین نظام حکومتی برمیشمارد. | | وی خود را مسلمان معرفی میکند، بدون هیچ گونه گرایش مذهبی. او نظام ولایت فقیه را مترقیترین نظام حکومتی برمیشمارد. |
| بولحیه طرح تمدنی [[ترکیه]] و [[مالزی]] را اقتصادمحور برمیشمرد، در حالی که طرح تمدنی جمهوری اسلامی ایران، که امام [[سید روح الله موسوی خمینی|خمینی]] و امام [[سید علی حسینی خامنه ای|خامنهای]] آن را ارائه کردهاند، انسانمحور میداند و بر طرح آن دو کشور امتیاز دارد.<ref>https://rasanews.ir/fa/news/641367/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%85%D9%86%D8%AF-%D8%B4%DB%8C%D8%B9%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%AC%D9%84%D9%87-%D8%AF%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%B1</ref> | | بولحیه طرح تمدنی [[ترکیه]] و [[مالزی]] را اقتصادمحور برمیشمرد، در حالی که طرح تمدنی جمهوری اسلامی ایران، که امام [[سید روح الله موسوی خمینی|خمینی]] و امام [[سید علی حسینی خامنه ای|خامنهای]] آن را ارائه کردهاند، انسانمحور میداند و بر طرح آن دو کشور امتیاز دارد.<ref>https://rasanews.ir/fa/news/641367/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%85%D9%86%D8%AF-%D8%B4%DB%8C%D8%B9%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%AC%D9%84%D9%87-%D8%AF%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%B1</ref> |
|
| |
|
| |
| ==چهره های شاخص سیاسی==
| |
| ===عبدالعزیز بوتفلیقه===
| |
| او زمانی که تنها ۲۵ سال داشت به وزارت رسید. آقای بوتفلیقه طی سالهای ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۹ به مدت شانزده سال در راس وزارت خارجه الجزایر قرار گرفت. وزیر خارجه وقت الجزایر با توجه به موقعیت تاثیرگذاری که در آن قرار داشت موفق به جلب حمایت بسیاری از رهبران کشورهای عربی شد و جایگاه کشورش را تا سطح یکی از پیشگامان جهان سوم بالا کشید. عبدالعزیر بوتفلیقه به تدریج در داخل کشور نیز از قدرت و نفوذ قابل توجهی برخوردار شد تا آنجا که از او همواره به عنوان رقیب اصلی هواری بومدین، در راس قدرت اجرایی این کشور نام برده می شد.
| |
| این درحالیست که پس از مرگ رئیسجمهور بومدین در دسامبر ۱۹۷۸ شاذلی بن جدید تحت نفوذ ارتش و جبهه آزادیبخش میهنی قدرت را در دست گرفت و جایگاه بوتفلیقه تا حد مشاور رئیسجمهور تنزل کرد. او سپس در سال ۱۹۸۱ از کمیته مرکزی و شورای سیاسی جبهه آزادیبخش میهنی نیز اخراج شد و به زندگی در تبعید خود خواسته در دوبی و ژنو روی آورد.
| |
| بازگشت بزرگ عبدالعزیز بوتفلیقه به قدرت به سال ۱۹۹۹ باز می گردد. او به خواست ارتش نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد و با کسب بیش از ۷۰ درصد آراء در همان دور نخست برای اولین بار طعم شیرین پیروزی در انتخابات را چشید تا ضمن قرار گرفتن در راس قدرت اجرایی هرگز دیگر حاضر به ترک آن نباشد.
| |
| مهمترین دستاورد بوتفلیقه پس از به دست گرفتن قدرت، بازگرداندن صلح به کشوری بود که بر اثر جنگ داخلی سالها دستخوش تنش و نارآمی شده بود. بر اساس آمارهای رسمی حدود ۲۰۰ هزار تن طی ده سال جنگ داخلی در الجزایر جان خود از دست دادند.
| |
| او برای برقراری صلح در کشورش به «توافق مدنی» روی آورد، فرایندی که سبب شد اسلامگرایان در ازای تسلیم و دست کشیدن از خشونت مورد عفو عمومی قرار گیرند.
| |
| عبدالعزیز بوتفلیقه با تکیه بر ثروت نفتی الجزایر موفق شد کشورش را افتادن به گرداب اعتراض های سراسری منطقه شمال آفریقا در سال ۲۰۱۱ موسوم به بهار عربی نجات دهد.
| |
| رئیس جمهوری الجزایر بدین ترتیب جای پای خود را در قدرت بیش از همیشه سفت کرد و بارها با پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری نشان داد که رقیب سیاسی قدرتمندی پیش رو ندارد. بیش از یک سوم جمعیت الجزایر به خصوص افراد زیر بیست سال فردی غیر از عبدالعزیز بوتفلیقه را در راس قدرت اجرایی کشورشان ندیده اند.<ref>https://per.euronews.com/2019/03/04/who-is-bouteflika-the-portrait-of-the-president-who-does-not-intend-to-step-down</ref>
| |
|
| |
| ===احمد اویحی===
| |
| احمد اویحی (Ahmed Ouyahia) در سال 1952 در روستای بو ادنان در منطقه Kabylie الجزایر به دنیا آمد. وی دوران ابتدایی و متوسطه را در نزدیکی زادگاهش گذراند و در سال 1972 دیپلم گرفت و برای ادامه تحصیل به الجزیره آمد.اویحی در سال 1976 فارغ التحصیل شد و بعد از آن به خدمت سربازی رفت. وی در سال 1979 در وزارت امورخارجه الجزایر مشغول فعالیت شد و سال بعد به عنوان مشاور انتخاب شد و تا سال 1982 در این پست خدمت کرد.
| |
| در همان سال وی به عنوان مشاور رئیس هیات دائمی الجزایر در مقر دائمی سازمان ملل متحد منصوب شد. در سال 1988 در پست مدیر کل امور آفریقا در وزارت امور خارجه خدمت کرد. اویحی از سال 1988 به مدت یک سال مشاور نماینده الجزایر در شورای امنیت سازمان ملل بود و از سال 1990 نیز به عنوان مشاور وزیر امور خارجه کشورش فعالیت کرد. در سال 1992 اویحی به عنوان سفیر در کشور مالی خدمت کرد و چند سالی در پست وزیر امورخارجه و وزیر دادگستری فعالیت کرد. احمد اویحی سرانجام پس از طی مدارج مختلف در وزارت امورخارجه و دولت الجزایر، در23 ژوئن سال 2008 به عنوان نخست وزیر این کشور انتخاب شد.
| |
| برخی از پستهای مهم احمد اویحی:
| |
| 1981 - 1975 نویسنده در وزارت امور خارجه
| |
| 1981 - 1984 مشاور در وزارت امور خارجه و سفارت الجزایر در ابیجان
| |
| 1984 - 1989 مشاور مامور دائمی الجزایر در سازمان ملل متحد (نیویورک)
| |
| 1992 - 1993 سفیر الجزایر در مالی
| |
| 1993 - 1994 وزیر امور خارجه و مسئول همکاری در امور مغرب
| |
| 1994 - 1995 مدیر دفتر ریاست جمهوری
| |
| 1999 تا 2002 : وزیر امور خارجه، وزیر دادگستری
| |
| 2002 تا 2003 : وزیر امور خارجه، نماینده شخصی رئیس جمهور
| |
| از 23 ژوئن 2008 تا به امروز: نخست وزیر <ref>https://www.hamshahrionline.ir/news/121259/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%AD%DB%8C-1952</ref>
| |
|
| |
| ===جمیله بوپاشا===
| |
| جمیله بوپاشا انقلابی اسطوره ای نهضت آزادیبخش الجزایر در برابر استعمار ظالمانه فرانسه است.
| |
| او در دامن خانواده ای كه اعضای آن در مبارزات رهایی بخش الجزایر فعال بودند بزرگ شد. جمیله با نام مستعار خلیدا در شرایطی به جنبش مقاومت پیوست كه تعداد فعالان زن در جبهه رهائی بخش الجزایر«اف ال ان» (FLN) بسیار اندك بود. وی كه به عنوان امدادگر كار می كرد در سال 1960 همراه پدر، خواهر و شوهر خواهرش در خانه دستگیر شد. به او نسبت بمب گذاری در دانشگاه را دادند ،اتهامی كه هرگز ثابت نشد.
| |
| خانم بوپاشا برای بسیاری از حركت های ضد استعماری و آزادیخواهانه نیم قرن گذشته جهان سمبل و الهام بخش مقاومت و تسلیم ناپذیری بوده است ، و درباره زندگی و مبارزات او به عنوان یك زن مسلمان انقلابی كتاب ها و مقالات بسیاری نوشته شده است. <ref>https://www.mashreghnews.ir/news/352773/%D8%AC%D9%85%DB%8C%D9%84%D9%87-%D8%A8%D9%88%D9%BE%D8%A7%D8%B4%D8%A7-%D9%83%DB%8C%D8%B3%D8%AA</ref>
| |
|
| |
|
| =روابط الجزایر و جمهوری اسلامی ایران= | | =روابط الجزایر و جمهوری اسلامی ایران= |