ابراهیم بن عمروس همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابراهیم بن عمروس همدانی، (000 – حدود 321ق) ابواسحاق همدانی فسطاطی. فقیه و محدث شیعی. سال ولادت او در دست نیست اما وفات او در اوایل سده چهارم هجری و احتمالاً در [[همدان]] اتفاق افتاده است زیرا وی استاد [[ابوالحسن علی بن بابویه قمی]](م329ق) بود و [[ابن بابویه]] در همدان در اواخر عمر او از او نقل حدیث كرده است. به گفته ذهبی وفات او در 321هجری اتفاق افتاده است. برخی از روایات او در [[امالی]] و [[خصال]] [[شیخ صدوق]] در باره فضیلت [[علی]] ذكر شده است. از دوران كودكی و محل پرورش او اطلاعی در دست نیست. قرائن نشان می‏دهند كه وی در علم و دانش به حد كمال رسیده بود و علاوه بر عالمان شیعی، بسیاری از محدثان [[اهل‌سنت]] نیز از او نقل حدیث كرده‏‌اند.

ذهبی با اشاره به اینكه وی امام و پیشوای همدان بود، از او با لقب «فسطاطی» یاد می‏كند. ذكر این لقب گویای آن است‏كه وی مدتی در فسطاط، یكی از شهرهای مهم [[مصر]] زندگی می‏كرده است.

از شاگردان شیعی او می‏توان «ابوالحسن علی بن بابویه قمی»(پدر [[شیخ صدوق]]) را نام برد. از او اثر تألیفی برجای نمانده است.

[[رده:عالمان مسلمان]]

[[رده:محدث شیعه]]