ابراهیم بن هاشم قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی نزد پدرش «علی بن ابراهیم بن هاشم قمی»(م.ب307ق) كه از مفسران بزرگ شیعه و استاد «شیخ كلینی»(م329ق) است، به علوم حدیث روی آورد و احادیث زیادی از او فرا گرفته است. وی در قم با كسانی چون [[محمد بن موسی بن متوكل]](م.ح340ق)، [[محمد بن علی ماجیلویه]](م.ب343ق)، [[جعفر بن حسین بن علی بن شهریار قمی]]، [[جعفر بن محمد بن قولویه قمی]](م368ق)، [[حسن بن احمد بن ادریس قمی]] و بسیاری دیگر هم ‏عصر و هم ‏بحث بود و برخی از احادیث آن‌ها به‏ صورت مشترك از پدرش نقل شده است. از اساتید دیگر او  «عبدالله بن جعفر حمیری»(م.ب297ق)، «سعد بن عبدالله اشعری»(م301ق) و «احمد بن ادریس قمی»(م306ق) هستند. از شاگردان او علاوه بر «شیخ صدوق» می‏توان به «ابومحمد جعفر بن احمد بن علی ایلاقی قمی» را نام برد كه در ری اقامت داشت و معروف به «ابن رازی» است. از او اثر تألیفی معرفی نشده است.