احمد بن ابی حواری
ابوالحسن احمد بن ابی الحواری از علما و صوفیان برجسته اهل سنت در قرن سوم هجری بود[۱]. اصالتاً اهل کوفه و ساکن دمشق در سوریه بود. ابن کثیر او را «از علمای زاهد و بندگان خاص، صالحان، بزرگان و دارای کرامت‌های آشکار» توصیف کرده است.
در کلام یحیی بن معین
یحیی بن معین درباره او گفت: گمان می‌کنم خداوند مردم شام را با آن سیراب می‌کند. جنید او را «ریحانه شام» توصیف کرد. او با ابوسلیمان الدارانی همراه بود و از سفیان بن عیینه و بشر بن السری و دیگران حدیث نقل کرده است.
راویان از او
ابوداود، محمد بن ماجه، ابوحاتم، ابوزرعه دمشقی و أبو زرعة الرازی از او روایت نقل کرده‌اند. وی در سال 164 هجری قمری متولد شد و در سال 230 هجری قمری درگذشت.
گفتار
هر کس بدون پیروی از سنت عمل نماید، عملش باطل است.
خداوند بنده‌ای را به سخت تر از غفلت و ظلم مبتلا نکرده است[۲].
هر که دنیا را بشناسد از آن دوری می‌کند و هر که آخرت را شناخت آن را طلب می‌کند و هر که خدا را بشناسد رضایت او را ترجیح می‌دهد[۳].
نه با اطاعت خوشحال شدند، بلکه با رضایت اطاعت کردند و نه با نافرمانی شقی شدند، بلکه باید گفت شقاوت باعث نافرمانی شد[۴].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص91-95، دار الکتب العلمیة، ط2003
- ↑ طبقات الأولیاء، تألیف: ابن الملقن، ص55
- ↑ حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم، ج10، ص5
- ↑ أحمد بن أبی الحواری