الشریف قاسم الثانی
| شریف قاسم عبدالجلیل سیف الدین | |
|---|---|
| نام کامل | شریف قاسم الثانی |
| نام‌های دیگر | سلطان شریف قاسم |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1893 م، ۱۲۷۱ ش، ۱۳۱۰ ق |
| سال درگذشت | 1968 م، ۱۳۴۶ ش، ۱۳۸۷ ق |
| دین | اسلام، اهل سنت |
| فعالیت‌ها | آخرین سلطان سلطنت سیاک سری ایندراپورا، اندونزی |
شریف قاسم عبدالجلیل سیف الدین که به عنوان سلطان شریف قاسم دوم شناخته می‌شود (به اندونزیایی: Sultan Syarif Kasim) (1893 - 1968)، دوازدهمین و آخرین سلطان سلطنت سیاک سری ایندراپورا است. او از جمله قهرمانانی بود که برای استقلال جمهوری اندونزی مقاومت کرد. او تلاش کرد تا سلاطین سوماترای شرقی را برای پیوستن به اندونزی قانع کند و با اعلام الحاق سلطنت خود به جمهوری جدید در سال 1946، سلطنت او به پایان رسید. او تمام دارایی سلطنت خود را که بالغ بر 13 میلیون گیلدر هلندی بود به جمهوری اندونزی تقدیم کرد. [۱]
نسب
قاسم بن هاشم بن قاسم بن اسماعیل بن ابراهیم بن علی بن عثمان بن عبدالرحمن بن سعید بن علی بن محمد بن حسن بن عمر بن حسن بن علی بن ابی‌بکر السکران بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولا الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد، صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن احمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن امام علی بن ابی‌طالب و امام علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله و سلم است. [۲]
وی سی و ششمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
او در 1 دسامبر 1893 در سیاک سری ایندراپورا، استان ریاو، در جزیره سوماترا اندونزی به دنیا آمد. او از دوران کودکی تحصیلات خود را آغاز کرد که در ابعاد مختلف جسمی، روحی و اطلاعات عمومی بود. سپس در سال 1904 به باتاویا، جاکارتای کنونی فرستاده شد تا در رشته حقوق و دولت تحصیل کند. او شاگرد پروفسور اسنوک هورگرونژ، شرق‌شناس هلندی بود که مشاور دولت استعماری بود.
او 15 ساله بود که پدرش سلطان شریف هاشم درگذشت و او را سلطان نامیدند، اما به سنی نرسیده بود که سلطنت را به دست گیرد و هنوز در باتاویا تحصیل می‌کرد و به همین دلیل فوراً به پادشاهی نرسید و برخی از مقامات دربار به صورت موقت حکومت را اداره کردند. [۳]
رسیدن به سلطنت
او در 3 مارس 1915 در سن بیست و یک سالگی، سلطان شریف قاسم عبدالجلیل سیف‌الدین دوم نام گرفت و بر تخت سلطنت سری ایندراپورا سیاک نشست. او پس از تاجگذاری در سال 1915 توسعه را در سرزمین خود ترویج کرد. او همچنین به دنبال بهبود کیفیت منابع انسانی برای مردم سیاک سری ایندراپورا از طریق آموزش بود تا بتواند با مردم هلند رقابت کند. او در سال 1917 مدرسه وفاق هاشمی را تأسیس کرد و با مدرسه هلندی که فقط دانش‌آموزان بخش‌های خاصی را می‌پذیرد رقابت کرد و آموزش را برای همه دانش‌آموزان مناطق مختلف در دسترس قرار داد. این مدرسه یک برنامه درسی داشت که ترکیبی از اصول اسلام و میهن پرستی، از جمله تدریس علوم عمومی بود. همسرش سلطانه لطیفه نیز به او کمک کرد تا یک مدرسه خصوصی برای زنان در ریاو تأسیس کند و مدرسه ای به نام مدرسه لطیفه در سال 1927 افتتاح کرد.
سلطان شریف قاسم دوم با حکومت استعماری هلند در هند شرقی مخالف بود و از زمانی که قدرت را در این کشور به دست گرفت، فشارهای هلند بر او به طور فزاینده‌ای زیاد شد. او می‌دانست که مبارزه فیزیکی با هلندی‌ها به خودکشی شباهت دارد و علاوه بر این سلطان‌نشین سیاک همچنان متعهد به توافقنامه‌ای بود که توسط سلف خود در گذشته امضا شده بود. با توجه به این امر ایجاد نیروی نظامی را لازم دید، از این رو شروع به تقویت سنگرهای دفاعی مردمی و آموزش نظامی برای جوانان کرد. سپس آشکارا مقاومت خود را در برابر هلندی‌ها نشان داد و از به رسمیت شناختن سلطان‌نشین سیاک به عنوان بخشی از دولت هند شرقی هلند خودداری کرد. این امر هلندی‌ها را بر آن داشت تا نیروهای ویژه‌ای را از پلیس نظامی به کشورش بیاورند.
در طول جنگ جهانی دوم در سال 1942 زمانی که ژاپن شروع به اشغال سنگاپور و شبه جزیره مالایی کرد، از طریق سوماترای غربی و شمالی پیشروی کرد و نیروهای ژاپنی به پکانبارو رسیدند و تعدادی از پادشاهان را در ریاو دستگیر کردند اما جرات دستگیری سلطان قاسم دوم را نداشتند، زیرا او هیچ مقاومت و شورشی نشان نداد. با گذشت زمان، ژاپن شروع به تصرف قدرت کرد. اگرچه سلطان قاسم دیگر قدرتی نداشت، اما همچنان در قبال مردم خود احساس مسئولیت می‌کرد، درخواست ژاپنی‌ها برای اعزام نیروی روموشا به دولت اشغالگر ژاپن را رد کرد. پس از تسلیم بی قید و شرط ژاپن به متفقین، در پایان اوت 1945 خبر استقلال اندونزی به پادشاهی سیاک رسید. [۴]
موضع او در استقلال اندونزی
پس از اعلام استقلال اندونزی در 17 آگوست 1945 سلطان قاسم دوم حمایت خود را از استقلال جمهوری اندونزی اعلام کرد و یک جلسه عمومی بزرگ با تمام شخصیت‌های سیاک سری ایندراپورا و ریاو برگزار کرد و در آن متعهد شد از استقلال اندونزی دفاع کند. تلگرافی به احمد سوکارنو، اولین رئیس‌جمهور اندونزی ارسال کرد که نشان می‌داد سلطان‌نشین سیاک سری ایندراپورا قاطعانه پشت جمهوری جدید او ایستاده است.
مدت کوتاهی پس از اعلام الحاق سلطان‌نشین سیاک به عنوان بخشی از قلمرو اندونزی در سال 1946، او ثروت 13 میلیون گیلدر خود را به دولت جمهوری اهدا کرد و مبلغ 13 میلیون گیلدر مسلماً مبلغ کمی نیست. شریف قاسم این پول را به اولین رئیس‌جمهور اندونزی، آچمد سوکارنو داد. شریف قاسم در کنار گذاشتن تاج و تقریباً تمام ثروت خود تردید نکرد و این به عنوان تأییدی بر ادغام سلطنت سیاک سری ایندراپورا که او در جمهوری اندونزی رهبری کرد انجام شد. به افتخار او دولت اندونزی در 6 نوامبر 1998 عنوان قهرمان ملی را به او اعطا کرد. فرودگاه بین‌المللی پکانبارو به نام فرودگاه سلطان شریف قاسم دوم به نام او نام‌گذاری شد. [۵]
وفات
او در 23 آوریل 1968 میلادی در پکانبارو پایتخت ریاو در سن 74 سالگی درگذشت.
پانویس
- ↑ Dutch East Indies, (1941), Regeerings-Almanak voor Nederlandsch-Indië, Volume 1.
- ↑ السقاف, أحمد بن عبدالله (1964). خدمة العشیرة بترتیب وتلخیص وتذییل شمس الظهیرة. جاکرتا، إندونیسیا: المکتب الدائمی لإحصاء وضبط أنساب السادة العلویین. صفحة 21.
- ↑ "Biografi dan bentuk perjuangan sultan Syarif Kasim 2". مدونة. مؤرشف من الأصل فی 19 ینایر 2020.
- ↑ "17 AGUSTUS - Serial Pahlawan Nasional: Sultan Syarif Kasim II". Tribunnews WIKI. مؤرشف من الأصل فی 5 أغسطس 2020.
- ↑ "Sultan Syarif Kasim II". مدونة Biografi Para Pahlawan. مؤرشف من الأصل فی 30 ینایر 2020.