confirmed، مدیران
۳۷٬۴۰۴
ویرایش
میرزا هاشم آملی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس|2}}↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''حضرت آیت‌الله العظمی حاج میرزا هاشم آملی''' یکی از ستارگان درخشان آسمان علم و دانش و از مفاخر فقهای [[شیعه]] به شمار می رفت. | '''حضرت آیت‌الله العظمی حاج میرزا هاشم آملی''' یکی از ستارگان درخشان آسمان علم و دانش و از مفاخر فقهای [[شیعه]] به شمار می رفت. | ||
استاد [[فقه]] و [[اصول]] در [[حوزه علمیه قم]] و [[نجف]] و از [[مراجع تقلید]] [[شیعه]] در قرن ۱۴ هجری بود. او از شاگردان و ادامه دهنده روش اصولی [[آقا ضیاء عراقی]] است که آراء استادش را در [[کتاب بدایع الافکار]] جمع‌آوری کرده است. از مهم‌ترین اساتید وی می‌توان به [[میرزای نائینی]]، [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، آقا ضیاء عراقی، [[حائری یزدی]]، [[کوه کمره‌ای]] و [[شاه آبادی]] اشاره کرد. | استاد [[فقه]] و [[اصول]] در [[حوزه علمیه قم]] و [[نجف]] و از [[مراجع تقلید]] [[شیعه]] در قرن ۱۴ هجری بود. او از شاگردان و ادامه دهنده روش اصولی [[آقا ضیاء عراقی]] است که آراء استادش را در [[کتاب بدایع الافکار]] جمع‌آوری کرده است. از مهم‌ترین اساتید وی می‌توان به [[میرزای نائینی]]، [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، آقا ضیاء عراقی، [[حائری یزدی]]، [[کوه کمره‌ای]] و [[شاه آبادی]] اشاره کرد. | ||
=ولادت= | ==ولادت== | ||
در یکی از روزهای سال 1322 ق<ref>یا حدود 1323 ق (گنجینه دانشمندان 2/53) .</ref> (1278 ش) در دامنه زیبا و پرطراوت کوههای سربه فلک کشیده «البرز» در روستای «پردمه» [[لاریجان]] در هفتاد کیلومتری شهر [[آمل]] در خانه ساده مرحوم میرزامحمد، کودکی به دنیا آمد که دست تقدیر زعامت و مرجعیت را برایش رقم زده بود. | در یکی از روزهای سال 1322 ق<ref>یا حدود 1323 ق (گنجینه دانشمندان 2/53) .</ref> (1278 ش) در دامنه زیبا و پرطراوت کوههای سربه فلک کشیده «البرز» در روستای «پردمه» [[لاریجان]] در هفتاد کیلومتری شهر [[آمل]] در خانه ساده مرحوم میرزامحمد، کودکی به دنیا آمد که دست تقدیر زعامت و مرجعیت را برایش رقم زده بود. | ||
دوران کودکی را در دامان پاک پدر و مادر باتقوایش پشت نهاد و پس از فراگیری قرآن و تحصیلات ابتدایی، با استعداد سرشاری که داشت و عشق به تحصیل علوم دینی که او را از خود بیخود کرده بود به فراگیری ادبیات عرب و مقدمات علوم نزد مرحوم آقا سید تاج و آقا شیخ احمد آملی پرداخت و تا مرحله سطوح را در همان شهر فراگرفت<ref>همان کتاب.</ref>. | دوران کودکی را در دامان پاک پدر و مادر باتقوایش پشت نهاد و پس از فراگیری قرآن و تحصیلات ابتدایی، با استعداد سرشاری که داشت و عشق به تحصیل علوم دینی که او را از خود بیخود کرده بود به فراگیری ادبیات عرب و مقدمات علوم نزد مرحوم آقا سید تاج و آقا شیخ احمد آملی پرداخت و تا مرحله سطوح را در همان شهر فراگرفت<ref>همان کتاب.</ref>. | ||
=تحصیلات= | ==تحصیلات== | ||
او سیزده ساله بود (1334 ق) که برای ادامه تحصیل به حوزه پر رونق [[تهران]] عزیمت کرد و به [[مدرسه علمیه سپهسالار]] که زیر نظر مرحوم آیت‌الله [[شهید]] [[سیدحسن مدرس]] اداره می شد شتافت و مورد توجه و عنایت ویژه آن بزرگوار قرار گرفت و این همه 12 سال به طول انجامید. | او سیزده ساله بود (1334 ق) که برای ادامه تحصیل به حوزه پر رونق [[تهران]] عزیمت کرد و به [[مدرسه علمیه سپهسالار]] که زیر نظر مرحوم آیت‌الله [[شهید]] [[سیدحسن مدرس]] اداره می شد شتافت و مورد توجه و عنایت ویژه آن بزرگوار قرار گرفت و این همه 12 سال به طول انجامید. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۰: | ||
آیت‌الله آملی پس از پشت سر نهادن سطوح عالیه، در سال 1345 ق (1305 ش) برای بهره وری از خرمن فیض آیت‌الله العظمی حایری به [[قم]] آمد و در درسهای [[فقه]] و اصول [[آیت‌الله مؤسس]] و در کنار آن به درس آیات عظام: حجت کوه‌کمری، شاه آبادی و حاج شیخ محمدعلی حایری قمی حاضر شد و در مدت شش سال از محضر آنان بهره ها برد و مبانی علمی خویش را استوار ساخت. او در این مدت فقه، اصول، [[رجال]]، [[حدیث]]، [[فلسفه]] و [[عرفان]] را نیک آموخت و این درسها را با حضرات آیات: [[سیدمحمد محقق داماد]]، [[سید یحیی یزدی]] و [[حاج میرزا حسن یزدی]] به مباحثه نشست. | آیت‌الله آملی پس از پشت سر نهادن سطوح عالیه، در سال 1345 ق (1305 ش) برای بهره وری از خرمن فیض آیت‌الله العظمی حایری به [[قم]] آمد و در درسهای [[فقه]] و اصول [[آیت‌الله مؤسس]] و در کنار آن به درس آیات عظام: حجت کوه‌کمری، شاه آبادی و حاج شیخ محمدعلی حایری قمی حاضر شد و در مدت شش سال از محضر آنان بهره ها برد و مبانی علمی خویش را استوار ساخت. او در این مدت فقه، اصول، [[رجال]]، [[حدیث]]، [[فلسفه]] و [[عرفان]] را نیک آموخت و این درسها را با حضرات آیات: [[سیدمحمد محقق داماد]]، [[سید یحیی یزدی]] و [[حاج میرزا حسن یزدی]] به مباحثه نشست. | ||
=عزیمت به حوزه علمیه نجف= | ==عزیمت به حوزه علمیه نجف== | ||
مرجع فقید در سال 1351 ق، پس از اخذ اجازه [[اجتهاد]] از دو استاد بزرگوارش آیت‌الله حایری و [[آیت‌الله حجت]]، برای بهره وری از محفل پررونق درسی بزرگان حوزه نجف و جستجو از آراء و مبانی اصول رهسپار آن دیار شد و پس از زیارت مرقد مطهر باب علم نبوی [[امیرالمؤمنین]] [[علی(ع)]] و طلب توفیق از آن حضرت، در مدرسه بزرگ آخوند سکنی گزید و در درس فقه و اصول آیت‌الله [[سیدابوالحسن اصفهانی]] حاضر شد و ابواب [[طهارت]]، [[حج]] و [[بیع]] را از ایشان فراگرفت . و همزمان در درسهای آیات عظام: نائینی و آقاضیاء عراقی نیز شرکت جست و علاوه بر درس اصول، ابواب فقهی صلاة، اجاره، غصب، بیع و قضا را از آقاضیاء عراقی و معاملات را از میرزای نائینی فراگرفت. | مرجع فقید در سال 1351 ق، پس از اخذ اجازه [[اجتهاد]] از دو استاد بزرگوارش آیت‌الله حایری و [[آیت‌الله حجت]]، برای بهره وری از محفل پررونق درسی بزرگان حوزه نجف و جستجو از آراء و مبانی اصول رهسپار آن دیار شد و پس از زیارت مرقد مطهر باب علم نبوی [[امیرالمؤمنین]] [[علی(ع)]] و طلب توفیق از آن حضرت، در مدرسه بزرگ آخوند سکنی گزید و در درس فقه و اصول آیت‌الله [[سیدابوالحسن اصفهانی]] حاضر شد و ابواب [[طهارت]]، [[حج]] و [[بیع]] را از ایشان فراگرفت . و همزمان در درسهای آیات عظام: نائینی و آقاضیاء عراقی نیز شرکت جست و علاوه بر درس اصول، ابواب فقهی صلاة، اجاره، غصب، بیع و قضا را از آقاضیاء عراقی و معاملات را از میرزای نائینی فراگرفت. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۳: | ||
«علاقه مرحوم آقاضیاء به ما به حدی بود که تا زمانیکه ما در درس ایشان حاضر نمی شدیم، درس را شروع نمی کردند حتی ما شاگرد خانگی آقاضیاء بودیم، ما در درس ایشان را سر حرف می آوردیم تا بفهمیم مطلب استاد چیست؟<ref>مجله نور علم، ش 53 54، ص .198</ref>» | «علاقه مرحوم آقاضیاء به ما به حدی بود که تا زمانیکه ما در درس ایشان حاضر نمی شدیم، درس را شروع نمی کردند حتی ما شاگرد خانگی آقاضیاء بودیم، ما در درس ایشان را سر حرف می آوردیم تا بفهمیم مطلب استاد چیست؟<ref>مجله نور علم، ش 53 54، ص .198</ref>» | ||
=استادان= | ==استادان== | ||
مرحوم آیت‌الله العظمی آملی در طول 31 سال تلاش پیگیر و خستگی ناپذیر خویش (1330 1361ق) توانست علوم رایج حوزه های علمیه را مانند: ادبیات، فقه، اصول، فلسفه، هیئت، رجال و [[درایه]]، [[اخلاق]] و عرفان، منطق و حکمت نظری از محضر اساتید نام آور قم و تهران و نجف کسب نماید و قله های علم و ایمان را فتح کند. برخی از آن مردان بزرگ عبارتند از آیات عظام و حجج اسلام: | مرحوم آیت‌الله العظمی آملی در طول 31 سال تلاش پیگیر و خستگی ناپذیر خویش (1330 1361ق) توانست علوم رایج حوزه های علمیه را مانند: ادبیات، فقه، اصول، فلسفه، هیئت، رجال و [[درایه]]، [[اخلاق]] و عرفان، منطق و حکمت نظری از محضر اساتید نام آور قم و تهران و نجف کسب نماید و قله های علم و ایمان را فتح کند. برخی از آن مردان بزرگ عبارتند از آیات عظام و حجج اسلام: | ||
| خط ۸۴: | خط ۷۹: | ||
# میرزا طاهر تنکابنی (1280 1360ق) نویسنده «حاشیه بر قانون» | # میرزا طاهر تنکابنی (1280 1360ق) نویسنده «حاشیه بر قانون» | ||
=شاگردان= | ==شاگردان== | ||
مرحوم آیت‌الله آملی از پس تدریس سالیان دراز در حوزه های علمیه نجف اشرف و قم، تلامیذ بسیاری را در محفل درس خود پرورش داد و آنان را به سرمنزل مقصود رسانید. شاگردانی که هم اینک از اساتید و علمای بزرگ حوزه های علمیه به شمار می روند و مدار تدریس و تالیف و تحقیق در حوزه ها بر وجود آنان می گردد. | مرحوم آیت‌الله آملی از پس تدریس سالیان دراز در حوزه های علمیه نجف اشرف و قم، تلامیذ بسیاری را در محفل درس خود پرورش داد و آنان را به سرمنزل مقصود رسانید. شاگردانی که هم اینک از اساتید و علمای بزرگ حوزه های علمیه به شمار می روند و مدار تدریس و تالیف و تحقیق در حوزه ها بر وجود آنان می گردد. | ||
| خط ۱۲۷: | خط ۱۲۱: | ||
</div> | </div> | ||
=آثار= | ==آثار== | ||
آیت‌الله آملی در راه نشر و گسترش دانش آل محمدعلیهم السلام از هیچ کوششی فروگذار نکرد، بیش از پنجاه سال به تدریس علوم اهل بیت همت گماشت و در کنار تدریس، به تالیف و تحقیق نیز دست یازید و هماره پیش از تدریس، مباحث طرح شده را به زیبایی نگاشته و پس از آن به القاء درس می پرداخت، که برخی از تألیفات ایشان از رهگذر همین خصیصه اکنون بر جای مانده عبارتند از: | آیت‌الله آملی در راه نشر و گسترش دانش آل محمدعلیهم السلام از هیچ کوششی فروگذار نکرد، بیش از پنجاه سال به تدریس علوم اهل بیت همت گماشت و در کنار تدریس، به تالیف و تحقیق نیز دست یازید و هماره پیش از تدریس، مباحث طرح شده را به زیبایی نگاشته و پس از آن به القاء درس می پرداخت، که برخی از تألیفات ایشان از رهگذر همین خصیصه اکنون بر جای مانده عبارتند از: | ||
| خط ۱۵۴: | خط ۱۴۷: | ||
در آن روز قلب پرطپش مردی از حرکت بازایستاد که نزدیک به یک قرن با یاد خدا طپید و لحظه ای از ذکر حق باز نایستاد<ref> مجله نور علم، ش 53 54، ص 217 219.</ref>. | در آن روز قلب پرطپش مردی از حرکت بازایستاد که نزدیک به یک قرن با یاد خدا طپید و لحظه ای از ذکر حق باز نایستاد<ref> مجله نور علم، ش 53 54، ص 217 219.</ref>. | ||
=منبع= | ==منبع== | ||
[https://hawzah.net/fa/Article/View/6549/%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D9%87%D8%A7%D8%B4%D9%85-%D8%A2%D9%85%D9%84%DB%8C برگرفته از سایت میرزا هاشم آملیhttps://hawzah.net] | [https://hawzah.net/fa/Article/View/6549/%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D9%87%D8%A7%D8%B4%D9%85-%D8%A2%D9%85%D9%84%DB%8C برگرفته از سایت میرزا هاشم آملیhttps://hawzah.net] | ||
| خط ۱۶۱: | خط ۱۵۳: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:علمای شیعه]] | [[رده: علمای شیعه]] | ||
[[رده:مراجع تقلید]] | [[رده: مراجع تقلید]] | ||