۸۷٬۹۰۶
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - 'می گوید' به 'میگوید') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
=فضیلت ماه ذی القعده= | =فضیلت ماه ذی القعده= | ||
[[سید بن طاووس]] در فضیلت این ماه | [[سید بن طاووس]] در فضیلت این ماه میگوید:«ماه ذی القعده ماهی است که به هنگام شدّت و گرفتاری، زمان خوبی برای دعاست، و برای رفع ظلم و ستم و دعا بر ضد ظالم مؤثّر است». به گفته وی این ماه «ماه اجابت دعا» نامیده شده است. <ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ج1، ص306</ref> | ||
[[شیخ مفید]] رحمه الله روایت کرده که [[پیغمبر (ص)]] فرمودند:هر کس در ماه حرام سه روز پنجشنبه و [[جمعه]] و شنبه را [[روزه]] بگیرد، [[خداوند]] برای او [[عبادت]] یک سال را بنویسد. همچنین روایت شده است نهصد سال که روزهای آن روزه و شب های آن در قیام باشد. <ref>المراقبات، ص 369</ref> | [[شیخ مفید]] رحمه الله روایت کرده که [[پیغمبر (ص)]] فرمودند:هر کس در ماه حرام سه روز پنجشنبه و [[جمعه]] و شنبه را [[روزه]] بگیرد، [[خداوند]] برای او [[عبادت]] یک سال را بنویسد. همچنین روایت شده است نهصد سال که روزهای آن روزه و شب های آن در قیام باشد. <ref>المراقبات، ص 369</ref> | ||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
'''روزه''' | '''روزه''' | ||
ابواسحاق عُرَیضی | ابواسحاق عُرَیضی میگوید:در قلبم افتاد که چه ایّامی از سال روزه گرفته شود. لذا قصد کردم نزد [[حضرت هادی (ع)]] بروم. حضرت در منطقه بِصَریا بودند. این امر را به هیچکس نگفتم. نزد حضرت رفتم، وقتی مرا دید فرمود:ای ابواسحاق، آمدی از من از ایامی سؤال نمایی که در آن ایام روزه گرفته میشود. | ||
آن ها چهار روز میباشند:روز بیست و هفتم رجب که خداوند رسولش (ص) را بر خلقش [[مبعوث]] نمود، روز میلاد رسول خدا (ص) که هفدهم ربیع الاول است، روز بیست و پنجم ذی القعده که روز گسترده شدن زمین از زیر کعبه است، و روز [[غدیر]] که رسول خدا (ص) برادرش [[علی (ع)]] را به عنوان پرچم هدایت برای مردم و امام بعد از خودش اقامه کرد. عرض کردم:فدایت شوم، راست فرمودی، من به همین منظور آمده بودم. شهادت می دهم که تو حجّت خدا بر خلقش می باشی. <ref>تهذیب الأحکام، ج 4،ص 305-306</ref> | آن ها چهار روز میباشند:روز بیست و هفتم رجب که خداوند رسولش (ص) را بر خلقش [[مبعوث]] نمود، روز میلاد رسول خدا (ص) که هفدهم ربیع الاول است، روز بیست و پنجم ذی القعده که روز گسترده شدن زمین از زیر کعبه است، و روز [[غدیر]] که رسول خدا (ص) برادرش [[علی (ع)]] را به عنوان پرچم هدایت برای مردم و امام بعد از خودش اقامه کرد. عرض کردم:فدایت شوم، راست فرمودی، من به همین منظور آمده بودم. شهادت می دهم که تو حجّت خدا بر خلقش می باشی. <ref>تهذیب الأحکام، ج 4،ص 305-306</ref> |