۸۸٬۰۰۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'موفقیتها' به 'موفقیتها') |
جز (جایگزینی متن - 'آزادیها' به 'آزادیها') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
از طرفی دولت [[فرانسه]] نیز میکوشید الجزایر را حفظ کند، زیرا منابع غنی نفت و کانی در این کشور سبب شده بود تا [[فرانسه]] با استقلال و خودمختاری الجزایر به شدت مخالفت کند. <ref>دژاردن، ص 331؛ براگینسکی، ص 50 ـ51</ref> | از طرفی دولت [[فرانسه]] نیز میکوشید الجزایر را حفظ کند، زیرا منابع غنی نفت و کانی در این کشور سبب شده بود تا [[فرانسه]] با استقلال و خودمختاری الجزایر به شدت مخالفت کند. <ref>دژاردن، ص 331؛ براگینسکی، ص 50 ـ51</ref> | ||
این عوامل سبب شد تا بسیاری از رهبران ملیگرای [[الجزایر]]، برای پیشبرد اهداف خود، به زور متوسل شوند و در اوایل 1326 ش/1947 گروهی از جوانان در جنبش پیروزی | این عوامل سبب شد تا بسیاری از رهبران ملیگرای [[الجزایر]]، برای پیشبرد اهداف خود، به زور متوسل شوند و در اوایل 1326 ش/1947 گروهی از جوانان در جنبش پیروزی آزادیهای دموکراتیک (حرکه إنتصار الحریّات الدیمقراطیه) ــ که در 1325 ش/ 1946، مصالی الحاج به منظور خروج نظامیان اشغالگر [[فرانسه]] و استقلال کشور آن را تشکیل داده بود ــ تشکیلاتی به نام سازمان مخفی (المنظّمه السرّیه)، برای فراهم نمودن مقدمات قیام مسلحانه و تأسیس حکومت انقلابی الجزایر به وجود آورند. <ref>آژرون، ص 127ـ 128؛ بوحوش، ص 312ـ313، 320ـ324؛ شریط و میلی، ص 282</ref> | ||
به دنبال موجودیت این سازمان، دولت [[فرانسه]] در 27 اسفند 1328/ 18 مارس 1950، بنبلا و چند تن از اعضای فعال آن را زندانی کرد، ولی بنبلا در 1331 ش/ 1952 از زندان گریخت و در مصر مبارزات خود را ادامه داد. | به دنبال موجودیت این سازمان، دولت [[فرانسه]] در 27 اسفند 1328/ 18 مارس 1950، بنبلا و چند تن از اعضای فعال آن را زندانی کرد، ولی بنبلا در 1331 ش/ 1952 از زندان گریخت و در مصر مبارزات خود را ادامه داد. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
== آغاز فعالیت == | == آغاز فعالیت == | ||
جبهه آزادیبخش ملی در 10 آبان 1333/ اول نوامبر 1954، در بیانیهای، اهداف داخلی و خارجی خود را اعلام کرد. اهداف داخلیعبارت بودند از: برپایی حکومت دموکراتیک برطبق مبانی اسلامی و برقراری استقلال ملی، احترام به تمام | جبهه آزادیبخش ملی در 10 آبان 1333/ اول نوامبر 1954، در بیانیهای، اهداف داخلی و خارجی خود را اعلام کرد. اهداف داخلیعبارت بودند از: برپایی حکومت دموکراتیک برطبق مبانی اسلامی و برقراری استقلال ملی، احترام به تمام آزادیهای اساسی بدون هیچگونه تبعیض نژادی یا مذهبی، زدودن فساد و تباهی از چهره انقلاب، و گسترش انقلاب الجزایر. در عرصه بینالمللی نیز اتحاد کشورهای شمالی افریقا با محوریت اسلامی ـ عربی و پیوند نزدیک با حامیان انقلاب [[الجزایر]] در جامعه بینالمللی، به ویژه در سازمانمللمتحد، از مهمترین اهداف خارجی جبهه بود. در این بیانیه همچنین نوشته شده بود که در صورت پذیرش حق تعیین سرنوشت مردم [[الجزایر]] و استقلال کشور، جبهه نیز آماده است تا بحران [[الجزایر]] را به روشهای دموکراتیک و مسالمتآمیز رفع نماید. <ref>رودی، ص 159ـ160؛ بوحوش، ص 576 ـ579؛ شیخ نوری، ص 159ـ 160</ref> | ||
فرانسوا میتران، وزیر کشور وقت [[فرانسه]]، در پاسخ به این بیانیه گفت الجزایر جزئی از [[فرانسه]] است و این کشور حاکمیتی جز حاکمیت خود را بر الجزایر به رسمیت نمیشناسد. <ref>بوحوش، ص 405؛ دژاردن، ص 331</ref> | فرانسوا میتران، وزیر کشور وقت [[فرانسه]]، در پاسخ به این بیانیه گفت الجزایر جزئی از [[فرانسه]] است و این کشور حاکمیتی جز حاکمیت خود را بر الجزایر به رسمیت نمیشناسد. <ref>بوحوش، ص 405؛ دژاردن، ص 331</ref> |