۸۸٬۱۲۶
ویرایش
پاول فقیریه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | |||
| عنوان =پاول‌فقیریه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = پاول‌فقیریه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری =بنگلادش | |||
| موسس = | |||
| عقیده =منحرف از عقاید دینی و دارای عقاید خاص مذهبی | |||
}} | |||
'''پاول‌فقیریه''' فرقه‌ای است که در ایالت بنگاله [[هند|هندوستان]] ظهور کرده است. | |||
== | == خاستگاه == | ||
خاستگاه این فرقه ایالت بنگاله هندوستان است که امروزه به آن [[بنگلادش]] می‌گویند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 115 با ویرایش</ref>. از ظهور این فرقه مدت زمان زیادی نمی‌گذرد. | |||
== | == جمعیت == | ||
پیروان پاول‌فقیریه حدود نیم‌میلیون نفر می‌باشد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 115 با ویرایش</ref>. | |||
== | == عقاید عجیب == | ||
پاول‌فقیریه خود را مسلمان دانسته و می‌پندراند که [[فرقه ناجیه]] هستند. همچنین معتقدند [[قرآن]] در زمانی که به اتمام رسیده است، چهل جزء بوده که ده جزء آن که حاوی دستورهای عالی درباره سیر و سلوک و امامت [[علی بن ابی‌طالب|حضرت علی (علیه‌السّلام)]] بوده و از بین رفته است. این ده جزء را حضرت علی (علیه‌السّلام) در سینه خود محفوظ میداشت و سینه به سینه به ائمه و علمای جانشین ایشان منتقل شده و اکنون آن قرآن چهل جزئی پیش بزرگان این فرقه است. همچنین معتقدند که مندرجات قرآن فعلی بیشتر برای عوام است و خواص باید به ده جزء دیگر که در سینه بزرگان این طایفه محفوظ است، توسل جویند! آنها راه رسیدن به حقیقت را پیروی از طبیعت می‌دانند و می‌گویند که هر کسی بر خلاف آن قدمی بردارد، کافر است. | |||
پاول‌فقیریه معتقدند که مواهبی که طبیعت که به انسان داده است، چهار چیز است: | |||
بول (نوری)- غایط (جوری)- خون حیض (جبوری)- منی (ستوری). ایشان از این نجاسات استفاده کرده و آن را پرستش می‌کنند و این کار را از بزرگ‌ترین عبادت‌ها میشمارند. هر یک از افراد این طایفه ظرف چوبی مخصوص دارد که نجاسات خود را در آن ضبط کرده در موقع لزوم از آن استفاده می‌کند. | |||
بر هر شخصی که معتقد به این مذهب باشد، واجب است که هر صبح پس از بیداری در آن ظرف چوبی بول کند و خدای را برای این نعمت بزرگ سپاس گزارد. ایشان در هر ماه یک روز را عید میگیرند و آن هنگامی است که ماه بهصورت بدر طالع میشود. این شب را «یهود‌شب» می‌خوانند. در شب مذکور، زنان و مردان در جایی جمع میشوند و مقداری آرد بر روی زمین میریزند و روی آن مینشینند و به باده‌گساری و نواختن ساز مشغول میشوند و در تاریکی شب زن و مرد با هم در میآمیزند و صبحگاهان آردهایی را که به نجاست آلوده شده جمع کرده میان خود تقسیم می‌کنند و از آن نان میپزند و آن نان را مانند طعامی مقدس میخورند. در میان این طایفه، عفت و عصمت در زنان وجود ندارد و زنان جوان در معاشرت آزادند و همین که زن پیر شود، او را از جرگه خود بیرون می‌کنند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 116 با ویرایش و اصلاح مختصر در عبارات.</ref>. | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده: مذاهب | |||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | |||