۸۷٬۹۳۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیتالله') |
||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
حواشی بر تفسیر جلالین، و علم کلام: الامامة، کاشف الظلام فی حل معضلات الکلام است. | حواشی بر تفسیر جلالین، و علم کلام: الامامة، کاشف الظلام فی حل معضلات الکلام است. | ||
نسخههای خطی از آثار محقق رشتی که میرفت در غبار زمان به فراموشی سپرده شود اخیراً به [[كتابخانه | نسخههای خطی از آثار محقق رشتی که میرفت در غبار زمان به فراموشی سپرده شود اخیراً به [[كتابخانه آیتالله نجفی مرعشی|کتابخانه آیتالله نجفی مرعشی]] سپرده شد و اکنون در کاروان نسخههای خطی آن کتابخانه ماندگار است. | ||
==تقریرات== | ==تقریرات== | ||
خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
نظرگاه همه اندیشمندان حوزه بر شیوه نقادانه محقق رشتی در تدریس و دیگر پهنههای علمی، پدید آور محفل علمی شکوهمندی بود که دلدادگان آن، پس از کامجویی هر یک چون ستارهای درخشان، روشنگر جامعه خویش شدند. برخی مرجع دینی شدند و عدهای رهبر حرکتهای سیاسی و اجتماعی دیار خویش و دستهای نیز در عرصه تدریس و تحقیق طلایه دار حوزه بودند. | نظرگاه همه اندیشمندان حوزه بر شیوه نقادانه محقق رشتی در تدریس و دیگر پهنههای علمی، پدید آور محفل علمی شکوهمندی بود که دلدادگان آن، پس از کامجویی هر یک چون ستارهای درخشان، روشنگر جامعه خویش شدند. برخی مرجع دینی شدند و عدهای رهبر حرکتهای سیاسی و اجتماعی دیار خویش و دستهای نیز در عرصه تدریس و تحقیق طلایه دار حوزه بودند. | ||
# | #آیتالله العظمی [[سید محمد كاظم یزدی|سید محمد کاظم یزدی]]، | ||
# | #آیتالله العظمی [[آقا ضیاء الدین عراقی]]، | ||
# | #آیتالله العظمی حاج [[میرزاحسین نائینی]]، | ||
# | #آیتالله [[شیخ شعبان دیوشلی]] (لنگرودی)، | ||
# | #آیتالله [[شیخ عبدالله مازندرانی]] (لنگرودی)، | ||
# | #آیتالله شهید [[شیخ فضل الله نوری]]، | ||
# | #آیتالله شهید [[حاج آقا میر بحرالعلوم رشتی]]، | ||
# | #آیتالله شهید [[شیخ علی رشتی]]، | ||
# | #آیتالله شهید [[شیخ عبدالغنی بادكوبهای|شیخ عبدالغنی بادکوبهای]]، | ||
# | #آیتالله العظمی [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، | ||
# | #آیتالله [[سید ابوالقاسم اشكوری|سید ابوالقاسم اشکوری]]. | ||
=درگذشت= | =درگذشت= | ||
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
اما شب پنج شنبه چهاردهم [[جمادی الثانی]] 1312 ق. فرا رسید. خبر کسالت محقق رشتی مردم را در نگرانی فرو برده بود و آنگاه که صدای ناله و فغان از منزل وی برخاست همگان یافتند که دوست خدا، پیش خدا رفته است. او آسوده در بستر خفته بود. تو گویی به خوابی نازنین آسوده که چنین چهرهاش متین است. شهر را گویا با پارچهای سیاه پوشانده بودند و همه جا صدای گریه به گوش میرسید. در [[تهران]] و [[مشهد]] و دیگر شهرها نیز مجالس عزا و سوگواری بپا شد. | اما شب پنج شنبه چهاردهم [[جمادی الثانی]] 1312 ق. فرا رسید. خبر کسالت محقق رشتی مردم را در نگرانی فرو برده بود و آنگاه که صدای ناله و فغان از منزل وی برخاست همگان یافتند که دوست خدا، پیش خدا رفته است. او آسوده در بستر خفته بود. تو گویی به خوابی نازنین آسوده که چنین چهرهاش متین است. شهر را گویا با پارچهای سیاه پوشانده بودند و همه جا صدای گریه به گوش میرسید. در [[تهران]] و [[مشهد]] و دیگر شهرها نیز مجالس عزا و سوگواری بپا شد. | ||
و نجف آماده تشییع پیکر مطهر آن فرزانه پارسا بود. جنازه پاک او را مشاعیت کردند و به بارگاه امام متقین انتقال داده<ref>معارف الرجال محمد حرزالدین، ج 1، ص 204.</ref> و در یکی از حجرههای صحن مطهر علوی دفن کردند<ref> نقل از خانم عزت صوفی دختر | و نجف آماده تشییع پیکر مطهر آن فرزانه پارسا بود. جنازه پاک او را مشاعیت کردند و به بارگاه امام متقین انتقال داده<ref>معارف الرجال محمد حرزالدین، ج 1، ص 204.</ref> و در یکی از حجرههای صحن مطهر علوی دفن کردند<ref> نقل از خانم عزت صوفی دختر آیتالله شیخ اسحاق رشتی.</ref>. | ||
=منبع= | =منبع= |