حربیه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'ى' به 'ی'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی')
خط ۱۲: خط ۱۲:
==اعتقادات==
==اعتقادات==
حربیه اعتقاد داشتند که ابوهاشم عبدالله بن [[محمد بن حنفیه|محمد بن حنفیه]] عبداللّه‌ بن عَمرو بن حرب کندی را جانشین خود کرده و معتقد به حلول روح ابوهاشم در او حرب شدند. این طایفه بعد از آگاهی به نادرستی ادعای عبدالله بن عمرو بن حرب، از او بازگشتند و به عبدالله بن معاویه گرویدند.
حربیه اعتقاد داشتند که ابوهاشم عبدالله بن [[محمد بن حنفیه|محمد بن حنفیه]] عبداللّه‌ بن عَمرو بن حرب کندی را جانشین خود کرده و معتقد به حلول روح ابوهاشم در او حرب شدند. این طایفه بعد از آگاهی به نادرستی ادعای عبدالله بن عمرو بن حرب، از او بازگشتند و به عبدالله بن معاویه گرویدند.
آنان مانند [[بیانیه|بیانیه]] می‌گفتند که روح خداوند در بدن [[پیامبران]] و [[امامان]] حلول کرد تا آن که روح خداوند نصیب ابوهاشم عبدالله بن محمد بن حنفیه شد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>اشعری سعد بن عبدالله، کتاب المقالات و الفرق، چاپ محمد جواد مشکور،  تهران، سال 1361 شمسی،  ج1، ص26</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، بیروت، نشر دار المعرفه، ج1، ص28</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، بیروت، نشر دار المعرفه، ج1، ص234</ref> [[ابن حزم اندلسى|ابن حزم اندلسی]] می‏‌نویسد: عبدالله بن عمرو بن حرب کندی کوفی قایل به «[[تناسخ ارواح]]» بود و بر پیروان خود نوزده [[نماز]] در شب و روز واجب کرد که هر نماز او پانزده رکعت داشت، تا این که مردی از متکلمان [[صفریه|صفریه]] که از خوارج بود، با وی مناظره و او را قانع کرد که عقیده‌ای بیهوده دارد. پس از آن از گفته‌های خویش بازگشته یاران خویش را از این تصمیم آگاه کرد. سپس جمیع یارانش که او را می‏‌پرستیدند از وی تبری جسته و قایل به امامت عبدالله بن معاویه بن عبدالله بن جعفر بن أبی‌طالب شدند. اما عبدالله بن عمرو بن حرب همچنان بر دین [[اسلام]] و مذهب صفریه باقی ماند تا این که درگذشت. طایفه‌ای که امروز معروف به حربیه هستند همان [[سبائیه|سبائیه]]‏اند که قایل به الوهیت حضرت علی (ع) اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>اشعری، مقالات الاسلامیین، ج 1، ص 21- 22. الحمیری ابو سعید نشوان،  الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 160</ref> <ref>ابن حزم اندلسی، الفصل فى الاهواء و النحل، ج 4، ص 143.  بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثرى، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 149</ref>  
آنان مانند [[بیانیه|بیانیه]] می‌گفتند که روح خداوند در بدن [[پیامبران]] و [[امامان]] حلول کرد تا آن که روح خداوند نصیب ابوهاشم عبدالله بن محمد بن حنفیه شد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>اشعری سعد بن عبدالله، کتاب المقالات و الفرق، چاپ محمد جواد مشکور،  تهران، سال 1361 شمسی،  ج1، ص26</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، بیروت، نشر دار المعرفه، ج1، ص28</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، بیروت، نشر دار المعرفه، ج1، ص234</ref> [[ابن حزم اندلسی|ابن حزم اندلسی]] می‏‌نویسد: عبدالله بن عمرو بن حرب کندی کوفی قایل به «[[تناسخ ارواح]]» بود و بر پیروان خود نوزده [[نماز]] در شب و روز واجب کرد که هر نماز او پانزده رکعت داشت، تا این که مردی از متکلمان [[صفریه|صفریه]] که از خوارج بود، با وی مناظره و او را قانع کرد که عقیده‌ای بیهوده دارد. پس از آن از گفته‌های خویش بازگشته یاران خویش را از این تصمیم آگاه کرد. سپس جمیع یارانش که او را می‏‌پرستیدند از وی تبری جسته و قایل به امامت عبدالله بن معاویه بن عبدالله بن جعفر بن أبی‌طالب شدند. اما عبدالله بن عمرو بن حرب همچنان بر دین [[اسلام]] و مذهب صفریه باقی ماند تا این که درگذشت. طایفه‌ای که امروز معروف به حربیه هستند همان [[سبائیه|سبائیه]]‏اند که قایل به الوهیت حضرت علی (ع) اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>اشعری، مقالات الاسلامیین، ج 1، ص 21- 22. الحمیری ابو سعید نشوان،  الحور العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 160</ref> <ref>ابن حزم اندلسی، الفصل فی الاهواء و النحل، ج 4، ص 143.  بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 149</ref>  


==پانویس==  
==پانویس==  
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۵۶۷

ویرایش