فدیکیه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[ابوالحسن اشعری]] مینویسد: رای و نظر خاصی را که ابوفدیک نسبت به آن متفرد باشد نیافتیم. جز آن که میدانیم او بر نافع و نجده انکار کرد. <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص182</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref> | [[ابوالحسن اشعری]] مینویسد: رای و نظر خاصی را که ابوفدیک نسبت به آن متفرد باشد نیافتیم. جز آن که میدانیم او بر نافع و نجده انکار کرد. <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص182</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref> | ||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده: فرق و مذاهب]] | ||
<references /> | <references /> |
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۶
فدیکیه از گروههای مربوط به فرقه خوارجاند.
محل سکونت
در منابع آمده است که فدیکیه در عصر حاضر در بحرین و یمامه سکونت دارند ولی در مناطقی چون بصره، کوفه و جزیره، هیچ فردی از این فرقه دیده نمیشود. [۱] [۲] [۳] [۴]
پیشوای گروه
پیشوای فدیکیه شخصی به نام ابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری از سران خوارج و از تیره بنیسعد بن قیس ثعلبه بود که فرقه فدیکیه منسوب به اوست.
تاریخچه
عبدالقاهر بغدادی نیز مینویسد: «پس از آن که اعتراضات نسبت به نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان خلیفه خود انتخاب و خود از این سمت کناره گیری می کند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه میشود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت برگردانند، در نتیجه درصدد قتل نجده برمیآید. نجده فرار میکند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی میشود. ابوفدیک اعلام میکند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد میشود و اگر آزادهای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان میدهد و ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با لشگری نزد او میفرستد. او نجده را به قتل میرساند و سرش را نزد ابوفدیک میآورد. پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک از او فاصله گرفتند و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته میشود. [۵] [۶]
آراء
ابوالحسن اشعری مینویسد: رای و نظر خاصی را که ابوفدیک نسبت به آن متفرد باشد نیافتیم. جز آن که میدانیم او بر نافع و نجده انکار کرد. [۷] [۸]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350
- ↑ مطلی شافعی محمد، التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، ص180
- ↑ حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 170
- ↑ ملطی ابو الحسین محمد بن احمد، التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، قاهره، سال 1949 میلادی، ص 170
- ↑ احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص107
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص182
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350