ابراهیم بن حماد کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
=منابع= | =منابع= | ||
#تنقيح المقال(حجري)، ج1ص15 شماره 87؛ | # تنقيح المقال(حجري)، ج1ص15 شماره 87؛ | ||
#رجال نجاشي، ص24 شماره 39؛ | # رجال نجاشي، ص24 شماره 39؛ | ||
#طبقات اعلام الشيعه، ج1ص2؛ | # طبقات اعلام الشيعه، ج1ص2؛ | ||
#معجم رجال الحديث، ج1ص197 شماره 136؛ | # معجم رجال الحديث، ج1ص197 شماره 136؛ | ||
#نقد الرجال تفرشي، ج1ص58 شماره 60. | # نقد الرجال تفرشي، ج1ص58 شماره 60. | ||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۵۲
| نام | ابراهیم بن حماد |
|---|---|
| زاده | اوایل سده چهارم هجری • کوفه |
| درگذشت | اوایل سده چهارم |
| استادان | محمدبن مروان |
| شاگردان | احمد بن میثم • ابوالقاسم بن اسماعیل |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
| فعالیت‌ها | محدث |
ابراهیم بن حماد کوفی، از دانشمندان و محدثان شیعه در قرن دوم و سوم هجری قمری بوده است.
معرفی اجمالی
محدث شیعی در اوایل سده چهارم هجری. تاریخ ولادت و وفات او معلوم نیست. پسرش «ابوالحسن علی بن ابراهیم بن حماد» در اواسط سده چهارم میزیسته زیرا استاد ابن عیاش جوهری(م401ق) بوده است. همچنین علی بن حبشی بن قونی كوفی كه بعد از سال 332هجری وفات یافته با یك واسطه از او نقل حدیث میكند و این نشان میدهد كه وی در اوایل سده چهارم وفات یافته است. وی اهل كوفه بود و در آنجا پرورش یافت و پس از فراگیری ادبیات عرب به دانش حدیث روی آورد و احادیثی از او در منایع روایی شیعه به چشم میخورد. وی از دیدگاه كارشناسان علم رجال مورد تأیید قرار نگرفته و نسبت به درستی روایات او تردید وجود دارد. نجاشی و شیخ طوسی تنها با ذكر اینكه وی دارای كتابی است از او یاد كرده‌اند. از سوی دیگر اساتید و شاگردان او نیز مورد تأیید واقع نشده‌اند.
استادان
از اساتید او میتوان محمدبن مروان را نام برد كه حال او به درستی روشن نیست.
شاگردان
از شاگردان او میتوان احمد بن میثم و ابوالقاسم بن اسماعیل را نام برد كه این‌ها نیز افرادی ضعیفالروایه هستند. از تألیفات او كتابی است كه نام آن در منابع ذكر نشده است.
منابع
- تنقيح المقال(حجري)، ج1ص15 شماره 87؛
- رجال نجاشي، ص24 شماره 39؛
- طبقات اعلام الشيعه، ج1ص2؛
- معجم رجال الحديث، ج1ص197 شماره 136؛
- نقد الرجال تفرشي، ج1ص58 شماره 60.