ابراهیم بن علی بن عيسی رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (تمیزکاری)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی • جعفربن محمد بونسی
|ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی • جعفربن محمد بونسی
|-
|-
|[[دین]] و [[مذهب]]
|[[دین]] و [[مذهب]]  
|[[اسلام]] • [[تشیع]]  
|[[اسلام]] • [[تشیع]]  
|-
|-
خط ۲۲: خط ۲۲:
</div>
</div>


'''ابراهیم بن علی بن عیسی رازی'''، (000 – حدود 381ق) [[محدث]] و [[شیخ]] [[شیعه]] در اواخر قرن چهارم. از هم ‏بحثان [[شیخ صدوق]] به شمار می‌رود. استاد او «احمد بن محمد بن یحیی عطار»(م.ب356ق) است كه در [[قم]] نزد او حدیث شنیده است. از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد. از او كتاب یا رساله‏‌ای معرفی نشده است.
'''ابراهیم بن علی بن عیسی رازی'''، (000 – حدود 381ق) [[محدث]] و [[شیخ]] [[شیعه]] در اواخر قرن چهارم. از هم ‏بحثان [[شیخ صدوق]] به شمار می‌رود. استاد او «احمد بن محمد بن یحیی عطار»(م. ب356ق) است كه در [[قم]] نزد او حدیث شنیده است. از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد. از او كتاب یا رساله‏‌ای معرفی نشده است.


=معرفی اجمالی=
=معرفی اجمالی=
خط ۳۴: خط ۳۴:
=استادان=
=استادان=


استاد او [[احمد بن محمد بن یحیی عطار]](م.ب356ق) است كه در قم نزد او [[حدیث]] شنیده است.
استاد او [[احمد بن محمد بن یحیی عطار]](م. ب356ق) است كه در قم نزد او [[حدیث]] شنیده است.


=شاگردان=
=شاگردان=

نسخهٔ ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۵۳

ابراهیم بن علی بن عیسی رازی
نام ابراهیم بن علی بن عیسی رازی
القاب و سایر نام‌ها شیخ شیعه • رازی
زاده اواخر قرن چهارم • قم
استادان احمد بن محمد بن یحیی عطار
شاگردان ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی • جعفربن محمد بونسی
دین و مذهب اسلامتشیع

ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، (000 – حدود 381ق) محدث و شیخ شیعه در اواخر قرن چهارم. از هم ‏بحثان شیخ صدوق به شمار می‌رود. استاد او «احمد بن محمد بن یحیی عطار»(م. ب356ق) است كه در قم نزد او حدیث شنیده است. از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد. از او كتاب یا رساله‏‌ای معرفی نشده است.

معرفی اجمالی

ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، محدث و شیخ شیعه در اواخر قرن چهارم. ولادت و وفات او در دست نیست، ولی این اندازه روشن است كه وی معاصر محمدبن علی بن بابویه معروف به شیخ صدوق(م381ق) بوده و هر دو دارای استاد مشتركی بوده‌‏اند. بنابراین می‏توان وی را از هم ‏بحثان «شیخ صدوق» به شمار می‌رود. از لقب «رازی» و همچنین از استاد او كه ساكن قم بوده است. بر می‏‌آید كه وی در ری و قم پرورش یافته و در این دو شهر تحصیلات خود را تكمیل نموده است.

لقب

ابن حجر در لسان‌‏المیزان او را «شیخ شیعه» معرفی كرده و این مطلب حاكی از آن است كه وی از نظر علمی دارای مقام بلندی بوده و شاگردانی داشته است.

استادان

استاد او احمد بن محمد بن یحیی عطار(م. ب356ق) است كه در قم نزد او حدیث شنیده است.

شاگردان

از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد. از او كتاب یا رساله‌‏ای معرفی نشده است.

منابع

  1. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص3؛
  2. فهرست منتجب الدین، ص12؛
  3. لسان المیزان، ج1ص85 شماره 242.