ابراهیم بن علی كوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|ابوعمرو كشی | |ابوعمرو كشی | ||
|- | |- | ||
|[[دین]] و [[مذهب]] | |[[دین]] و [[مذهب]] | ||
|[[اسلام]] • [[تشیع]] | |[[اسلام]] • [[تشیع]] | ||
|- | |- | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابراهیم بن علی كوفی'''، (000 – حدود 345ق) [[محدث]] و نویسنده [[شیعی]] در نیمه نخست سده چهارم. وی اصالتاً ایرانی و اهل [[سمرقند]] است ولی بدلیل ظاهراً مدت اقامت وی در [[كوفه]] او را «كوفی» لقب دادهاند. | '''ابراهیم بن علی كوفی'''، (000 – حدود 345ق) [[محدث]] و نویسنده [[شیعی]] در نیمه نخست سده چهارم. وی اصالتاً ایرانی و اهل [[سمرقند]] است ولی بدلیل ظاهراً مدت اقامت وی در [[كوفه]] او را «كوفی» لقب دادهاند. | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۵: | ||
ابراهیم بن علی كوفی، [[محدث]] و نویسنده [[شیعه]] در نیمه نخست سده چهارم. تاریخ ولادت و وفات او در دست نیست. وی اصالتاً ایرانی و اهل سمرقند است و ظاهراً در همان‌جا دیده به جهان گشود و پس از تحصیلات مقدماتی به [[عراق]] آمد و در كوفه به فراگیری علوم حدیث اشتغال یافت. پس از آن به سمرقند مراجعت كرد و مورد تكریم فرمانروای شیعی [[خراسان]] «نصربن احمد ثانی»(م331ق) و پادشاهان بعد از او قرار گرفت. | ابراهیم بن علی كوفی، [[محدث]] و نویسنده [[شیعه]] در نیمه نخست سده چهارم. تاریخ ولادت و وفات او در دست نیست. وی اصالتاً ایرانی و اهل سمرقند است و ظاهراً در همان‌جا دیده به جهان گشود و پس از تحصیلات مقدماتی به [[عراق]] آمد و در كوفه به فراگیری علوم حدیث اشتغال یافت. پس از آن به سمرقند مراجعت كرد و مورد تكریم فرمانروای شیعی [[خراسان]] «نصربن احمد ثانی»(م331ق) و پادشاهان بعد از او قرار گرفت. | ||
به گفته [[شیخ طوسی]] وی فردی زاهد، عالم و نویسنده كتابهایی بوده است. استاد او [[اسحاق بن ابراهیم موصلی]] است اما ممكن است كه وی در كوفه نزد [[محمدبن مسعود عیاشی سمرقندی]](م.ح329ق) نیز حدیث شنیده باشد. از شاگردان او «ابوعمرو كشی»(م.ح363ق) است كه برخی از احادیث او را در [[رجال]] خود نقل كرده است. گفتنی است با این‌كه وی فردی نویسنده معرفی شده اما هیچ اثر تألیفی از او در منابع دیده نمیشود. | به گفته [[شیخ طوسی]] وی فردی زاهد، عالم و نویسنده كتابهایی بوده است. استاد او [[اسحاق بن ابراهیم موصلی]] است اما ممكن است كه وی در كوفه نزد [[محمدبن مسعود عیاشی سمرقندی]](م. ح329ق) نیز حدیث شنیده باشد. از شاگردان او «ابوعمرو كشی»(م. ح363ق) است كه برخی از احادیث او را در [[رجال]] خود نقل كرده است. گفتنی است با این‌كه وی فردی نویسنده معرفی شده اما هیچ اثر تألیفی از او در منابع دیده نمیشود. | ||
=لقب= | =لقب= | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۳: | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
استاد او «اسحاق بن ابراهیم موصلی» است اما ممكن است كه وی در كوفه نزد «محمدبن مسعود عیاشی سمرقندی»(م.ح329ق) نیز حدیث شنیده باشد. | استاد او «اسحاق بن ابراهیم موصلی» است اما ممكن است كه وی در كوفه نزد «محمدبن مسعود عیاشی سمرقندی»(م. ح329ق) نیز حدیث شنیده باشد. | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
از شاگردان او [[ابوعمرو كشی]](م.ح363ق) است كه برخی از احادیث او را در رجال خود نقل كرده است. | از شاگردان او [[ابوعمرو كشی]](م. ح363ق) است كه برخی از احادیث او را در رجال خود نقل كرده است. | ||
=منابع= | =منابع= | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۵۳
| نام | ابراهیم بن علی كوفی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | كوفی |
| استادان | اسحاق بن ابراهیم موصلی • محمدبن مسعود عیاشی سمرقندی |
| شاگردان | ابوعمرو كشی |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
ابراهیم بن علی كوفی، (000 – حدود 345ق) محدث و نویسنده شیعی در نیمه نخست سده چهارم. وی اصالتاً ایرانی و اهل سمرقند است ولی بدلیل ظاهراً مدت اقامت وی در كوفه او را «كوفی» لقب دادهاند.
معرفی اجمالی
ابراهیم بن علی كوفی، محدث و نویسنده شیعه در نیمه نخست سده چهارم. تاریخ ولادت و وفات او در دست نیست. وی اصالتاً ایرانی و اهل سمرقند است و ظاهراً در همان‌جا دیده به جهان گشود و پس از تحصیلات مقدماتی به عراق آمد و در كوفه به فراگیری علوم حدیث اشتغال یافت. پس از آن به سمرقند مراجعت كرد و مورد تكریم فرمانروای شیعی خراسان «نصربن احمد ثانی»(م331ق) و پادشاهان بعد از او قرار گرفت.
به گفته شیخ طوسی وی فردی زاهد، عالم و نویسنده كتابهایی بوده است. استاد او اسحاق بن ابراهیم موصلی است اما ممكن است كه وی در كوفه نزد محمدبن مسعود عیاشی سمرقندی(م. ح329ق) نیز حدیث شنیده باشد. از شاگردان او «ابوعمرو كشی»(م. ح363ق) است كه برخی از احادیث او را در رجال خود نقل كرده است. گفتنی است با این‌كه وی فردی نویسنده معرفی شده اما هیچ اثر تألیفی از او در منابع دیده نمیشود.
لقب
ظاهراً مدت اقامت وی در كوفه چنان بود كه او را «كوفی» لقب دادهاند.
اساتید
استاد او «اسحاق بن ابراهیم موصلی» است اما ممكن است كه وی در كوفه نزد «محمدبن مسعود عیاشی سمرقندی»(م. ح329ق) نیز حدیث شنیده باشد.
شاگردان
از شاگردان او ابوعمرو كشی(م. ح363ق) است كه برخی از احادیث او را در رجال خود نقل كرده است.
منابع
- اختیار معرفه الرجال، ج2ص513 شماره 448، و ص594 شماره552؛
- تنقیح المقال(حجری)، ج1ص27 شماره 156؛
- رجال ابن داود، ص33 شماره 28؛
- رجال طوسی، ص407 شماره 5921؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص3.