۴٬۹۳۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[رده: ' به '[[رده:') |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
|- | |- | ||
|القاب | |القاب | ||
|میر | |میر صغیر، آقا میرزا | ||
|- | |- | ||
|زادروز | |زادروز | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی از شاگردان | |برخی از شاگردان | ||
|میرزا زینالعابدین(پسرش) ؛<br> | |میرزا زینالعابدین(پسرش)؛<br> | ||
و... | و... | ||
|- | |- | ||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
ابوالقاسم ابتدا نزد پدرش درس خواند. سپس به اصفهان رفت و سطوح عالی فقه و اصول را نزد عالمان آن شهر فراگرفت. | ابوالقاسم ابتدا نزد پدرش درس خواند. سپس به اصفهان رفت و سطوح عالی فقه و اصول را نزد عالمان آن شهر فراگرفت. | ||
==استادان== | == استادان == | ||
خوانساری علاوه بر شاگردی نزد پدر، از شاگردان خاص ابوالقاسم خاتون آبادی مشهور به مدرس بود و پس از اتمام تحصیلات به خوانسار بازگشت. | خوانساری علاوه بر شاگردی نزد پدر، از شاگردان خاص ابوالقاسم خاتون آبادی مشهور به مدرس بود و پس از اتمام تحصیلات به خوانسار بازگشت. | ||
خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
میرزا یوسف بن عبدالفتاح تبریزی | میرزا یوسف بن عبدالفتاح تبریزی | ||
==شاگردان== | == شاگردان == | ||
پسرش میرزا زینالعابدین نزد او درس خواند و از او اجازه روایت گرفت<ref>خوانساری، ج۲، ص۱۰۵-۱۰۶; موسوی خوانساری، مقدمه روضاتی، ص۲۰۷،۲۰۸; حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج۴،ص۱۱۰۴-۱۱۰۵; روضاتی، ص۹۶-۹۷</ref>. | پسرش میرزا زینالعابدین نزد او درس خواند و از او اجازه روایت گرفت<ref>خوانساری، ج۲، ص۱۰۵-۱۰۶; موسوی خوانساری، مقدمه روضاتی، ص۲۰۷،۲۰۸; حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج۴،ص۱۱۰۴-۱۱۰۵; روضاتی، ص۹۶-۹۷</ref>. | ||
==آثار== | == آثار == | ||
رسالهای با نام لبس الحریر المحض للنسا حالة الصلوة و الاحرام و حواشی متعددی بر شماری از کتابهای فقهی و حدیثی از او برجای مانده است<ref>خوانساری، ج۲، ص۱۰۶; موسوی خوانساری، مقدمه روضاتی، ص۲۰۷</ref>. | رسالهای با نام لبس الحریر المحض للنسا حالة الصلوة و الاحرام و حواشی متعددی بر شماری از کتابهای فقهی و حدیثی از او برجای مانده است<ref>خوانساری، ج۲، ص۱۰۶; موسوی خوانساری، مقدمه روضاتی، ص۲۰۷</ref>. | ||
خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
=صفاتاخلاقی= | =صفاتاخلاقی= | ||
خوانساری در امور دینی بسیار محتاط بود و از اینرو امامت جماعت و مناصب قضا و اِفتا را نپذیرفت. او بسیار متعبدبود و مردم او را صاحب کرامات میدانستند<ref> | خوانساری در امور دینی بسیار محتاط بود و از اینرو امامت جماعت و مناصب قضا و اِفتا را نپذیرفت. او بسیار متعبدبود و مردم او را صاحب کرامات میدانستند<ref>خوانساری، ج۲، ص۱۰۵;حبیبآبادی، مکارم الآثار، ج۴، ص۱۱۰۴</ref>. | ||
فرزندان و نوادگان او نیز از عالمان و اهل فضل بودند. وی جد پدری محمد باقر خوانساری صاحب روضات الجنات است. | فرزندان و نوادگان او نیز از عالمان و اهل فضل بودند. وی جد پدری محمد باقر خوانساری صاحب روضات الجنات است. |