ابوعبدالله حجاج: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|ابوغالب زراری | |ابوغالب زراری | ||
|- | |- | ||
|[[دین]] و [[مذهب]] | |[[دین]] و [[مذهب]] | ||
|[[اسلام]] • [[تشیع]] | |[[اسلام]] • [[تشیع]] | ||
|- | |- | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
=معرفی اجمالی= | =معرفی اجمالی= | ||
ابوعبدالله حجاج، ابوعبدالله. محدث شیعی در قرن چهارم. نام او در منابع به صورت «ابوعبدالله حجاج» یا «ابوعبدالله بن حجاج» آمده و نشانی از نام پدر و جد او نیست. وی از استادان «ابوغالب زراری»(م368ق) بود، بنابراین می‌بایست از محدثان سده چهارم تا اواسط این سده بوده باشد، زیرا اساتید ابوغالب همگی از رجال سده چهارم هستند مگر دو نفر به نام‌های: [[عبدالله بن جعفر حمیری]](م.ب297ق) و [[ابوطاهر محمد بن سلیمان]](م300ق). از زندگی و محل پرورش او هیچ گزارشی در منابع به چشم نمی‌خورد، به همین دلیل از استادان و شاگردان و هم‌بحثان او اطلاعی نداریم. «ابوغالب زراری» كه تنها شاگرد شناخته‌شده‌اش می‌باشد، در رساله‌اش گفته كه وی از راویان و عالمان حدیث بوده و در زمینه شناسایی راویان حدیث كتابی نوشته است كه در آن 60 نفر از عالمان «آل اعین» معرفی شده‌اند. مرحوم [[آقابزرگ تهرانی]] نام این كتاب را در [[الذریعه]]، با عنوان [[رجال ابی‌عبدالله الحجاج]] ذكر كرده است. | ابوعبدالله حجاج، ابوعبدالله. محدث شیعی در قرن چهارم. نام او در منابع به صورت «ابوعبدالله حجاج» یا «ابوعبدالله بن حجاج» آمده و نشانی از نام پدر و جد او نیست. وی از استادان «ابوغالب زراری»(م368ق) بود، بنابراین می‌بایست از محدثان سده چهارم تا اواسط این سده بوده باشد، زیرا اساتید ابوغالب همگی از رجال سده چهارم هستند مگر دو نفر به نام‌های: [[عبدالله بن جعفر حمیری]](م. ب297ق) و [[ابوطاهر محمد بن سلیمان]](م300ق). از زندگی و محل پرورش او هیچ گزارشی در منابع به چشم نمی‌خورد، به همین دلیل از استادان و شاگردان و هم‌بحثان او اطلاعی نداریم. «ابوغالب زراری» كه تنها شاگرد شناخته‌شده‌اش می‌باشد، در رساله‌اش گفته كه وی از راویان و عالمان حدیث بوده و در زمینه شناسایی راویان حدیث كتابی نوشته است كه در آن 60 نفر از عالمان «آل اعین» معرفی شده‌اند. مرحوم [[آقابزرگ تهرانی]] نام این كتاب را در [[الذریعه]]، با عنوان [[رجال ابی‌عبدالله الحجاج]] ذكر كرده است. | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۰۵
| نام | ابوعبدالله حجاج |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | ابوعبدالله حجاج • ابوعبدالله بن حجاج |
| زاده | قرن چهارم |
| شاگردان | ابوغالب زراری |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
ابوعبدالله حجاج، (000 – حدود 345ق) ابوعبدالله. محدث شیعی در قرن چهارم. نام او در منابع به صورت «ابوعبدالله حجاج» یا «ابوعبدالله بن حجاج» آمده است.
معرفی اجمالی
ابوعبدالله حجاج، ابوعبدالله. محدث شیعی در قرن چهارم. نام او در منابع به صورت «ابوعبدالله حجاج» یا «ابوعبدالله بن حجاج» آمده و نشانی از نام پدر و جد او نیست. وی از استادان «ابوغالب زراری»(م368ق) بود، بنابراین می‌بایست از محدثان سده چهارم تا اواسط این سده بوده باشد، زیرا اساتید ابوغالب همگی از رجال سده چهارم هستند مگر دو نفر به نام‌های: عبدالله بن جعفر حمیری(م. ب297ق) و ابوطاهر محمد بن سلیمان(م300ق). از زندگی و محل پرورش او هیچ گزارشی در منابع به چشم نمی‌خورد، به همین دلیل از استادان و شاگردان و هم‌بحثان او اطلاعی نداریم. «ابوغالب زراری» كه تنها شاگرد شناخته‌شده‌اش می‌باشد، در رساله‌اش گفته كه وی از راویان و عالمان حدیث بوده و در زمینه شناسایی راویان حدیث كتابی نوشته است كه در آن 60 نفر از عالمان «آل اعین» معرفی شده‌اند. مرحوم آقابزرگ تهرانی نام این كتاب را در الذریعه، با عنوان رجال ابی‌عبدالله الحجاج ذكر كرده است.
شاگردان
ابوغالب زراری(م368ق) از شاگردان نامدار وی است.
منابع
- تاریخ آل زراره، ج1ص215، وج2ص18؛
- الذریعه، ج10ص108 شماره 226؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص81.