۴٬۹۳۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵{{پانویس رنگی}}' به '== پانویس == {{پانویس}}') |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده: گوساله پرستی قوم بنی اسرائیل.jpg|جایگزین=قوم بنی اسرائیل|بندانگشتی|قوم بنی اسرائیل]] | [[پرونده: گوساله پرستی قوم بنی اسرائیل.jpg|جایگزین=قوم بنی اسرائیل|بندانگشتی|قوم بنی اسرائیل]] | ||
</div> | </div> | ||
'''بنی اسرائیل''' به دوازده فرزند یا قومیگفته میشود که به نام پدر و جدشان اسرائیل ([[یعقوب]]) نامگذاری شدهاند. خداوند در [[قرآن]] ۴۱ بار از آنان یاد کرده است. | '''بنی اسرائیل''' به دوازده فرزند یا قومیگفته میشود که به نام پدر و جدشان اسرائیل ([[یعقوب]]) نامگذاری شدهاند. خداوند در [[قرآن]] ۴۱ بار از آنان یاد کرده است. | ||
اسرائیل و پسرانش به سبب قحطی در [[کنعان]]، به [[مصر]] رفتند و نسل آنها تا زمان [[موسی]] (ع) در مصر ماندند. پس از وفات [[موسی]] (ع)، یوشع و پس از وی، عصر داوران بنیاسرائیل شروع شد. آنان پادشاه نبودند و فقط به حل اختلافات میپرداختند. سالها بعد، عصر پادشاهان بنیاسرائیل با [[طالوت ]] و سپس [[داود ]] و [[سلیمان ]] (ع) آغاز شد. بعد از سلیمان (ع) فرزندش به پادشاهی رسید اما ده طایفه از بین دوازده طایفه بنیاسرائیل از او پیروی نکردند و فقط دو طایفه [[بنیامین ]] و [[یهودا ]] از او پیروی کردند و در منطقهای به نام یهودا در [[اورشلیم]] ساکن شدند و نام یهودی از همین طایفه ریشه دارد. | اسرائیل و پسرانش به سبب قحطی در [[کنعان]]، به [[مصر]] رفتند و نسل آنها تا زمان [[موسی]] (ع) در مصر ماندند. پس از وفات [[موسی]] (ع)، یوشع و پس از وی، عصر داوران بنیاسرائیل شروع شد. آنان پادشاه نبودند و فقط به حل اختلافات میپرداختند. سالها بعد، عصر پادشاهان بنیاسرائیل با [[طالوت]] و سپس [[داود]] و [[سلیمان]] (ع) آغاز شد. بعد از سلیمان (ع) فرزندش به پادشاهی رسید اما ده طایفه از بین دوازده طایفه بنیاسرائیل از او پیروی نکردند و فقط دو طایفه [[بنیامین]] و [[یهودا]] از او پیروی کردند و در منطقهای به نام یهودا در [[اورشلیم]] ساکن شدند و نام یهودی از همین طایفه ریشه دارد. | ||
در دوران سلیمان (ع) معبدی برای عبادت ساخته شده بود به نام هیکل سلیمان که به سبب اختلاف میان اقوام بنیاسرائیل و اشغال اورشلیم چند بار تخریب شد. آنها بعد از آنکه موسی (ع) به طور سینا رفت و مدتی غایب بود به گوسالهپرستی روی آوردند. خداوند در قرآن از | در دوران سلیمان (ع) معبدی برای عبادت ساخته شده بود به نام هیکل سلیمان که به سبب اختلاف میان اقوام بنیاسرائیل و اشغال اورشلیم چند بار تخریب شد. آنها بعد از آنکه موسی (ع) به طور سینا رفت و مدتی غایب بود به گوسالهپرستی روی آوردند. خداوند در قرآن از نعمتها، دستورات و توبیخهای فراوانی که به بنیاسرائیل داده است، نام میبرد. | ||
=تاریخچه= | =تاریخچه= | ||
بنی اسرائیل، به دوازده فرزند یا قومیگفته میشود که به نام پدر و جدشان اسرائیل (یعقوب) نام گذاری شدهاند.<ref>مهروش، | بنی اسرائیل، به دوازده فرزند یا قومیگفته میشود که به نام پدر و جدشان اسرائیل (یعقوب) نام گذاری شدهاند.<ref>مهروش، «بنیاسرائیل» ، ۱۳۸۳ ش، ج ۱۲. ص ۶۲۹.</ref> | ||
همچنین برخی از فرزندان یعقوب یا قوم بنیاسرائیل به عنوان [[اسباط]] یاد کردهاند.<ref>اسدی، در مدخل «اسباط»، ج ۳، ص ۱۸.</ref> خداوند در قرآن ۴۱ بار از آنها یاد کرده است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۵</ref> این قوم در نگاه عرب پیش از اسلام به دلیل برخورداری از [[کتاب آسمانی]]، مناسک دینی خاص و پیشینه تاریخی، اقلیتی فرهیختهتر دانسته میشدند. با وجود فرهنگ قرآنی صدر اسلام، بنیاسرائیل به منزله گروهی با هویت رقیب قرار گرفتند.<ref>مهروش، | همچنین برخی از فرزندان یعقوب یا قوم بنیاسرائیل به عنوان [[اسباط]] یاد کردهاند.<ref>اسدی، در مدخل «اسباط»، ج ۳، ص ۱۸.</ref> خداوند در قرآن ۴۱ بار از آنها یاد کرده است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۵</ref> این قوم در نگاه عرب پیش از اسلام به دلیل برخورداری از [[کتاب آسمانی]]، مناسک دینی خاص و پیشینه تاریخی، اقلیتی فرهیختهتر دانسته میشدند. با وجود فرهنگ قرآنی صدر اسلام، بنیاسرائیل به منزله گروهی با هویت رقیب قرار گرفتند.<ref>مهروش، «بنیاسرائیل» ، ۱۳۸۳ ش، ج ۱۲. ص ۶۲۹.</ref> | ||
اسرائیل و پسرانش به سبب قحطی در [[کنعان]]، به مصر رفتند<ref>پژوهشکده تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، ۱۳۸۶ ش، ص ۲۶۲.</ref> و نسل آنها تا زمان موسی (ع) در مصر ماندند و به رهبری موسی (ع) از فشار حکومت فرعون فرار و دوباره به کنعان بازگشتند. آنها حدود چهل سال در صحرای سینا سرگردان بودند<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۳.</ref> تا اینکه پس از وفات موسی، یوشع جانشین وی شد و بتدریج کنعان را فتح کرد.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۳.</ref> | اسرائیل و پسرانش به سبب قحطی در [[کنعان]]، به مصر رفتند<ref>پژوهشکده تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، ۱۳۸۶ ش، ص ۲۶۲.</ref> و نسل آنها تا زمان موسی (ع) در مصر ماندند و به رهبری موسی (ع) از فشار حکومت فرعون فرار و دوباره به کنعان بازگشتند. آنها حدود چهل سال در صحرای سینا سرگردان بودند<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۳.</ref> تا اینکه پس از وفات موسی، یوشع جانشین وی شد و بتدریج کنعان را فتح کرد.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۳.</ref> | ||
==داوران بنیاسرائیل== | == داوران بنیاسرائیل == | ||
پس از یوشع (ع) شخصیتهای متعددی به رهبری بنی اسرائیل پرداختند که داوران بنی اسرائیل نامیده میشوند. آنان پادشاه نبودند و فقط به حل اختلافات داخلی بنی اسرائیل میپرداختند. آخرین داور بنی اسرائیل سموئیل بود و بعد از ایشان، عصر پادشاهان بنی اسرائیل با طالوت و سپس داود و سلیمان (ع) آغاز شد.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۹۱ و ۹۳.</ref>نقاشی گوستاو دوره نقاش معروف فرانسوی از کوروش، فتح بابِل و آزادی بنیاسرائیل. | پس از یوشع (ع) شخصیتهای متعددی به رهبری بنی اسرائیل پرداختند که داوران بنی اسرائیل نامیده میشوند. آنان پادشاه نبودند و فقط به حل اختلافات داخلی بنی اسرائیل میپرداختند. آخرین داور بنی اسرائیل سموئیل بود و بعد از ایشان، عصر پادشاهان بنی اسرائیل با طالوت و سپس داود و سلیمان (ع) آغاز شد.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۹۱ و ۹۳.</ref>نقاشی گوستاو دوره نقاش معروف فرانسوی از کوروش، فتح بابِل و آزادی بنیاسرائیل. | ||
==ریشه یهود== | == ریشه یهود == | ||
به گفته عهد عتیق، سالها پس از شروع پادشاهی و پس از رحلت سلیمان (ع)، فرزندش حکومت را به دست گرفت و چون وی به ستمکاری پرداخت، ده طایفه از طایفههای دوازدهگانه بنی اسرائیل از فرمان او سر باز زدند و تنها دو نوه یهودا و بنیامین در سرزمینی کوچکی به نام یهودا که شامل شهر اورشلیم (قدس) میشد برای او باقی ماند. و نام یهودی از اینجا میآید. ده نوه دیگر حکومت مستقلی به نام اسرائیل به رهبری یکی از سرداران سلیمان (ع) تشکیل دادند.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۹۵.</ref> | به گفته عهد عتیق، سالها پس از شروع پادشاهی و پس از رحلت سلیمان (ع)، فرزندش حکومت را به دست گرفت و چون وی به ستمکاری پرداخت، ده طایفه از طایفههای دوازدهگانه بنی اسرائیل از فرمان او سر باز زدند و تنها دو نوه یهودا و بنیامین در سرزمینی کوچکی به نام یهودا که شامل شهر اورشلیم (قدس) میشد برای او باقی ماند. و نام یهودی از اینجا میآید. ده نوه دیگر حکومت مستقلی به نام اسرائیل به رهبری یکی از سرداران سلیمان (ع) تشکیل دادند.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۹۵.</ref> | ||
==هیکل سلیمان== | == هیکل سلیمان == | ||
نام معبدی است که سلیمان (ع) در مدت هفت سال و نیم آن را بنا کرد. این معبددر اورشلیم بر کوه موریا بنا شده بود.<ref>حسنزاده آملی، دروس معرفت نفس، ۱۳۸۱ ش، ص ۶۱۵.</ref> بعد از جدایی بنیاسرئیل از یکدیگر، [[بُخْتُالنَّصْر]] پادشاه بابِل این معبدرا تخریب میکند و این قوم به اسارت به بابِل برده شدند.<ref>فیض کاشانی، الأصفی فی تفسیرالقرآن، ۱۴۱۸ ق، ج ۱، ص ۴۰۹.</ref> مدتی بعد ایران قدرت یافت و کوروش، بابِل را فتح کرد و به بنی اسرائیل اجازه داد به سرزمین خود برگردند. آنها دوباره معبدرا بازسازی کردند ولی بعد از مدتی بین آنها اختلاف ایجاد شد و رومیها که از حضور آنها احساس خطر میکردند، در سال ۷۰ م اورشلیم را اشغال کردند و معبدسلیمان (ع) را برای مرتبه دوم خراب کردند و پس از آن بنی اسرائیل به کلی در مناطق مختلف پراکنده شدند.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۳.</ref> | نام معبدی است که سلیمان (ع) در مدت هفت سال و نیم آن را بنا کرد. این معبددر اورشلیم بر کوه موریا بنا شده بود.<ref>حسنزاده آملی، دروس معرفت نفس، ۱۳۸۱ ش، ص ۶۱۵.</ref> بعد از جدایی بنیاسرئیل از یکدیگر، [[بُخْتُالنَّصْر]] پادشاه بابِل این معبدرا تخریب میکند و این قوم به اسارت به بابِل برده شدند.<ref>فیض کاشانی، الأصفی فی تفسیرالقرآن، ۱۴۱۸ ق، ج ۱، ص ۴۰۹.</ref> مدتی بعد ایران قدرت یافت و کوروش، بابِل را فتح کرد و به بنی اسرائیل اجازه داد به سرزمین خود برگردند. آنها دوباره معبدرا بازسازی کردند ولی بعد از مدتی بین آنها اختلاف ایجاد شد و رومیها که از حضور آنها احساس خطر میکردند، در سال ۷۰ م اورشلیم را اشغال کردند و معبدسلیمان (ع) را برای مرتبه دوم خراب کردند و پس از آن بنی اسرائیل به کلی در مناطق مختلف پراکنده شدند.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۳.</ref> | ||
==کاربرد واژه== | == کاربرد واژه == | ||
بنیاسرائیل، در لغت به هر کدام از فرزندان یعقوب (ع) گفته میشود اما کاربرد اصطلاحی آن، یک قوم و ملت است؛ نه فقط فرزندان یعقوب (ع). زندگی بنی اسرائیل، ویژگیها و نوع برخورد خداوند با آنها و رفتار آنان با پیامبران، حوادث مختلف و متعددی دارد.<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۵ ش، ج ۶، ص ۲۹۴.</ref> | بنیاسرائیل، در لغت به هر کدام از فرزندان یعقوب (ع) گفته میشود اما کاربرد اصطلاحی آن، یک قوم و ملت است؛ نه فقط فرزندان یعقوب (ع). زندگی بنی اسرائیل، ویژگیها و نوع برخورد خداوند با آنها و رفتار آنان با پیامبران، حوادث مختلف و متعددی دارد.<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۵ ش، ج ۶، ص ۲۹۴.</ref> | ||
خط ۳۵: | خط ۳۴: | ||
فرزندان اسرائیل.<ref>العروسی الحویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ ق، ج ۲، ص ۸۷.</ref> | فرزندان اسرائیل.<ref>العروسی الحویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ ق، ج ۲، ص ۸۷.</ref> | ||
==کتب مقدس== | == کتب مقدس == | ||
اگرچه ترکیب بنیاسرائیل قرآنی است و این اصطلاح به صورت مرکّب نخستین بار در قرآن به کار رفته، اما در کتاب مقدس، حکایات گوناگونی درباره فرزندان و نوادگان یعقوب (ع) بیان شده است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۶.</ref> در کتاب مقدس درباره واژه بنیاسرائیل سه معنا مانند نسل اسرائیل (یعقوب)، گروهی از مومنان که اولاد روحانی خدا به شمار میآیند و ملک اسرائیل یا قبیلههای دهگانه برای جدایی آنان از یهودا. اما آنچه از این کاربردها رواج بیشتری دارد و به صورت مطلق از این لفظ فهمیده میشود معنای نخست این اصطلاح است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن | اگرچه ترکیب بنیاسرائیل قرآنی است و این اصطلاح به صورت مرکّب نخستین بار در قرآن به کار رفته، اما در کتاب مقدس، حکایات گوناگونی درباره فرزندان و نوادگان یعقوب (ع) بیان شده است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۶.</ref> در کتاب مقدس درباره واژه بنیاسرائیل سه معنا مانند نسل اسرائیل (یعقوب)، گروهی از مومنان که اولاد روحانی خدا به شمار میآیند و ملک اسرائیل یا قبیلههای دهگانه برای جدایی آنان از یهودا. اما آنچه از این کاربردها رواج بیشتری دارد و به صورت مطلق از این لفظ فهمیده میشود معنای نخست این اصطلاح است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۶.</ref> | ||
ماجرای بنیاسرائیل و پدرشان اسرائیل در عهد عتیق از ماجرای قحطی کنعان و هجرت یعقوب (ع) به مصر آغاز میشود و در ادامه به مشکلات پیش روی بنی اسرائیل و و حضور پیامبران متعددی در میان این قوم اشاره کرده است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ص ۵۶.</ref> | ماجرای بنیاسرائیل و پدرشان اسرائیل در عهد عتیق از ماجرای قحطی کنعان و هجرت یعقوب (ع) به مصر آغاز میشود و در ادامه به مشکلات پیش روی بنی اسرائیل و و حضور پیامبران متعددی در میان این قوم اشاره کرده است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ص ۵۶.</ref> | ||
==عید پِسَح== | == عید پِسَح == | ||
بعد از قتل و فشار حاکمان مصر به بنیاسرائیل، به ادعای عهد عتیق، موسی (ع) به دستور خداوند برای نجات آنها؛ رهبران قوم را جمع کرد و از آنان خواست برای نجات خود به منطقه کنعان برگردند تا از نعمتهای آن بهرهمند شوند. موسی و برادرش هارون به مصر رفتند و با معجزه مشکلاتی را برای فرعون به وجود آوردند که او مجبور شد بنیاسرائیل را آزاد کند. یهودیان این روز رهایی را به عنوان عید پسح جشن میگیرند.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۶.</ref> | بعد از قتل و فشار حاکمان مصر به بنیاسرائیل، به ادعای عهد عتیق، موسی (ع) به دستور خداوند برای نجات آنها؛ رهبران قوم را جمع کرد و از آنان خواست برای نجات خود به منطقه کنعان برگردند تا از نعمتهای آن بهرهمند شوند. موسی و برادرش هارون به مصر رفتند و با معجزه مشکلاتی را برای فرعون به وجود آوردند که او مجبور شد بنیاسرائیل را آزاد کند. یهودیان این روز رهایی را به عنوان عید پسح جشن میگیرند.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۶.</ref> | ||
==گوسالهپرستی== | == گوسالهپرستی == | ||
بنابر گزارش عهد عتیق، موسی (ع) در برگشت از طور سینا تأخیر کرد و بنی اسرائیل نزد هارون (ع) رفتند و از او خواستند که برای آنها خدایی بسازد که گوسالهای از طلا ساختند و آن را عبادت میکردند حضرت موسی (ع) با مشاهده گوساله پرستی بنیاسرائیل ناراحت شد و لوح سنگی را شکست و دوباره برای دریافت آن چهل روز عبادت کرد، تا آنکه این لوح بار دیگر به او داده شد.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۹.</ref> قرآن این داستان را تقریباً به همینشکل نقل میکند جز اینکه هارون (ع) را از ساختن بت مبرا دانسته و سازنده گوساله را فردی به نام سامری معرفی میکند.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۹.</ref> | بنابر گزارش عهد عتیق، موسی (ع) در برگشت از طور سینا تأخیر کرد و بنی اسرائیل نزد هارون (ع) رفتند و از او خواستند که برای آنها خدایی بسازد که گوسالهای از طلا ساختند و آن را عبادت میکردند حضرت موسی (ع) با مشاهده گوساله پرستی بنیاسرائیل ناراحت شد و لوح سنگی را شکست و دوباره برای دریافت آن چهل روز عبادت کرد، تا آنکه این لوح بار دیگر به او داده شد.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۹.</ref> قرآن این داستان را تقریباً به همینشکل نقل میکند جز اینکه هارون (ع) را از ساختن بت مبرا دانسته و سازنده گوساله را فردی به نام سامری معرفی میکند.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۹.</ref> | ||
==پیامبران== | == پیامبران == | ||
ازمیان پیامبران بنیاسرائیل موسی (ع) و عیسی (ع) را [[اولوالعزم]] و صاحب شریعت میگویند. یعنی آزادانه به آنها قوانین و دستوراتی وحی شده که مأمور ابلاغ آن بودهاند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۷۷ ش، ج ۲، ص ۱۶۸.</ref> | ازمیان پیامبران بنیاسرائیل موسی (ع) و عیسی (ع) را [[اولوالعزم]] و صاحب شریعت میگویند. یعنی آزادانه به آنها قوانین و دستوراتی وحی شده که مأمور ابلاغ آن بودهاند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۷۷ ش، ج ۲، ص ۱۶۸.</ref> | ||
گروه دیگر پیامبرانی هستند که از خود شریعتی نداشتهاند، بلکه مأمور تبلیغ شریعت و قوانینی بودهاند که در آن زمان وجود داشته است. برخی پیامبران بنی اسرائیل از جمله یعقوب، یوسف، [[یوشع]]، [[هارون]]، داود، سلیمان، الیاس، الیسع، یونس، عزیر، زکریا و دیگر پیامبران از این جملهاند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۷۷ ش، ج ۲، ص ۱۶۸.</ref> | گروه دیگر پیامبرانی هستند که از خود شریعتی نداشتهاند، بلکه مأمور تبلیغ شریعت و قوانینی بودهاند که در آن زمان وجود داشته است. برخی پیامبران بنی اسرائیل از جمله یعقوب، یوسف، [[یوشع]]، [[هارون]]، داود، سلیمان، الیاس، الیسع، یونس، عزیر، زکریا و دیگر پیامبران از این جملهاند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۷۷ ش، ج ۲، ص ۱۶۸.</ref> | ||
به نقل از برخی احادیث شیعه نخستین پیغمبر بنیاسرائیل موسی (ع) و آخرین پیغمبرشان عیسی (ع) بوده است و تمامی پیامبران قوم بنیاسرائیل را ششصد نفر دانستهاند..<ref> | به نقل از برخی احادیث شیعه نخستین پیغمبر بنیاسرائیل موسی (ع) و آخرین پیغمبرشان عیسی (ع) بوده است و تمامی پیامبران قوم بنیاسرائیل را ششصد نفر دانستهاند..<ref>صدوق، خصال، بیتا، ج ۲، ص ۶۲۴.</ref> | ||
==نعمتهای خداوند به بنیاسرائیل== | == نعمتهای خداوند به بنیاسرائیل == | ||
بنیاسرائیل از اقوامی هستند که قرآن در موارد گوناگون به نعمتهایی که از آن برخوردار شدهاند اشاره نموده است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۸.</ref> این نعمتها عبارتند از: | بنیاسرائیل از اقوامی هستند که قرآن در موارد گوناگون به نعمتهایی که از آن برخوردار شدهاند اشاره نموده است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۸.</ref> این نعمتها عبارتند از: | ||
*اعطای حکم (تشخیص خیر و شر)، نبوت و کتاب.<ref>سوره جاثیه، آیه ۱۶.</ref> | * اعطای حکم (تشخیص خیر و شر)، نبوت و کتاب.<ref>سوره جاثیه، آیه ۱۶.</ref> | ||
* بهرهمندی از روزی طیب.<ref>سوره جاثیه، آیه ۱۶.</ref> | |||
*بهرهمندی از روزی طیب.<ref>سوره جاثیه، آیه ۱۶.</ref> | * سایهانداختن ابر برای حفظ بنیاسرائیل از گرمای بیابان.<ref>سوره بقره، آیه ۵۷.</ref> | ||
* برتری بر عالمیان.<ref>سوره بقره، آیه ۱۲۲.</ref> | |||
*سایهانداختن ابر برای حفظ بنیاسرائیل از گرمای بیابان.<ref>سوره بقره، آیه ۵۷.</ref> | * نجات از دشمنان.<ref>سوره طه، آیه ۸۰.</ref> | ||
* ایجاد بهترین مکان برای زندگی.<ref>سوره اسراء، آیه ۱۰۴.</ref> | |||
*برتری بر عالمیان.<ref>سوره بقره، آیه ۱۲۲.</ref> | * نشان دادن معجزات الهی.<ref>سوره یونس، آیه ۹۰.</ref> | ||
* نزول منّ و سلوی.<ref>سوره طه، آیه ۸۰.</ref> | |||
*نجات از دشمنان.<ref>سوره طه، آیه ۸۰.</ref> | |||
*ایجاد بهترین مکان برای زندگی.<ref>سوره اسراء، آیه ۱۰۴.</ref> | |||
*نشان دادن معجزات الهی.<ref>سوره یونس، آیه ۹۰.</ref> | |||
*نزول منّ و سلوی.<ref>سوره طه، آیه ۸۰ | |||
== دستورهای خدا به بنیاسرائیل == | |||
خداوند در [[قرآن]]در برابر نعمتهایی که به بنی اسرائیل داده است از آنان میخواهد برخی از کارها را به جا بیاورند دستوراتی مانند: | |||
*ایمان به [[وحی]].<ref>سوره بقره، آیه ۴۱.</ref> | * وفای به عهد.<ref>سوره بقره، آیه ۴۵.</ref> | ||
* ترس از خدا.<ref>سوره بقره، آیه ۴۰.</ref> | |||
* ایمان به [[وحی]].<ref>سوره بقره، آیه ۴۱.</ref> | |||
* عدم خلط حق و باطل و کتمان حق.<ref>سوره بقره، آیه ۴۲.</ref> | |||
* اقامه نماز و ادای زکات.<ref>سوره بقره، آیه ۴۳.</ref> | |||
* عبادت خدا، احسان به والدین و دستگیری از یتیمان و بینوایان.<ref>سوره بقره، آیه ۸۳.</ref> | |||
* گفتار نیکو.<ref>سوره بقره، آیه ۸۳.</ref> | |||
* پرهیز از زیادهروی.<ref>سوره طه، آیه ۸۱</ref> | |||
== مذمّت بنی اسرائیل == | |||
==مذمّت بنی اسرائیل== | |||
بنیاسرائیل در آیات متعددی مذمت شدهاند و در این آیات به عذابهایی مانند لعن، کوردلی و رسوایی در دنیا و آخرت اشاره و این عذاب را به دلیل گناهان این قوم میداند.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۶۰.</ref> از جمله: | بنیاسرائیل در آیات متعددی مذمت شدهاند و در این آیات به عذابهایی مانند لعن، کوردلی و رسوایی در دنیا و آخرت اشاره و این عذاب را به دلیل گناهان این قوم میداند.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۶۰.</ref> از جمله: | ||
*گمراهی با وجود آیات فراوان.<ref>سوره بقره، آیه ۲۱۱.</ref> | * گمراهی با وجود آیات فراوان.<ref>سوره بقره، آیه ۲۱۱.</ref> | ||
* نافرمانی پیامبران.<ref>سوره بقره، آیه ۲۴۶.</ref> | |||
*نافرمانی پیامبران.<ref>سوره بقره، آیه ۲۴۶.</ref> | * انکار نبوّت پیامبر اکرم (ص).<ref>سوره شعراء، آیه ۱۹۷</ref> | ||
* عملنکردن به کتاب آسمانی.<ref>سوره بقره، آیه ۸۵</ref> | |||
*انکار نبوّت پیامبر اکرم (ص).<ref>سوره شعراء، آیه ۱۹۷</ref> | * اسراف.<ref>سوره مائده، آیه ۳۲.</ref> | ||
* شرک.<ref>سوره مائده، آیه ۷۲.</ref> | |||
*عملنکردن به کتاب آسمانی.<ref>سوره بقره، آیه ۸۵</ref> | * آسیبرسانی به پیامبران و انکار آنان.<ref>سوره مائده، آیه ۱۱۰.</ref> | ||
* تفرقه و اختلاف با وجود نعمتهای الهی.<ref> سوره یونس، آیه ۹۳.</ref> | |||
*اسراف.<ref>سوره مائده، آیه ۳۲.</ref> | * فساد در زمین.<ref> سوره اسراء، آیه ۴.</ref> | ||
* امر دیگران به نیکی و ترک آن.<ref>سوره بقره، آیه ۴۴.</ref> | |||
*شرک.<ref>سوره مائده، آیه ۷۲.</ref> | *]]گوسالهپرستی.<ref> سوره بقره، آیه ۵۱.</ref> | ||
* درخواست رؤیت [[خدا]].<ref>سوره بقره، آیه ۵۵.</ref> | |||
*آسیبرسانی به پیامبران و انکار آنان.<ref>سوره مائده، آیه ۱۱۰.</ref> | * بهانهگیری.<ref>سوره بقره، آیه ۶۱.</ref> | ||
* پولدوستی و فخرفروشی.<ref>سوره بقره، آیه ۲۴۷.</ref> | |||
*تفرقه و اختلاف با وجود نعمتهای الهی.<ref> سوره یونس، آیه ۹۳.</ref> | * خونریزی.<ref>سوره بقره، آیه ۸۴ و ۸۵.</ref> <ref>[http://masirebaz.ir/?p=352 قوم بنی اسرائیل]</ref><br /> | ||
*فساد در زمین.<ref> سوره اسراء، آیه ۴.</ref> | |||
*امر دیگران به نیکی و ترک آن.<ref>سوره | |||
*]]گوسالهپرستی.<ref> سوره | |||
*درخواست رؤیت [[خدا]].<ref>سوره | |||
*بهانهگیری.<ref>سوره | |||
*پولدوستی و فخرفروشی.<ref>سوره | |||
*خونریزی.<ref>سوره | |||
=== منابع:=== | |||
* ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال، ترجمه فهری، تهران، علمیه اسلامیه، چاپ اول، بیتا. | |||
* اسدی، علی، مدخل «اسباط»، دائرة المعارف قرآن کریم، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۸۲ ش. | |||
* العروسی الحویزی، عبدعلی بن جمعة، تفسیر نور الثقلین، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۴۱۵ ق. | |||
* پژوهشکده تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، قم، نشر زمزم هدایت، چاپ دوم، ۱۳۸۶ ش. | |||
* توفیقی، حسین، ادیان بزرگ، تهران، نشر وزارت فرهنگ و ارشاد، چپ سیزدهم، ۱۳۸۹ ش. | |||
* حسن زاده آملی، حسن، دروس معرفت نفس، قم، انتشارات الف لام میم، چاپ اول، ۱۳۸۱ ش. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۱۴۶: | خط ۱۱۱: | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده:تاریخ]] |