ثقة الاسلامیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی')
جز (تمیزکاری)
خط ۱: خط ۱:
'''ثقة الاسلامیه‏''' از فرق «[[شیخیه]]» و پیرو «حاج میرزا شفیع ثقة الاسلام» تبریزی (در گذشته در سال 1301 ه) هستند.
'''ثقة الاسلامیه‏''' از فرق «[[شیخیه]]» و پیرو «حاج میرزا شفیع ثقة الاسلام» تبریزی (در گذشته در سال 1301 ه) هستند.


==تاریخچه==
== تاریخچه ==
وی از شاگردان [[سید کاظم رشتی]] و هم درس [[حاج محمد کریم خان کرمانی]] بود. او «[[رکن رابع]]» را که
وی از شاگردان [[سید کاظم رشتی]] و هم درس [[حاج محمد کریم خان کرمانی]] بود. او «[[رکن رابع]]» را که
چهارمین اصل از اصول عقاید [[شیخیه کرمان]] و مطرح کننده آن محمد کریم خان کرمانی است <ref>تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری،ج 5، ص 178</ref>انکار کرد و او را لعن نمود.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269</ref> از این رو آنان را به طور مطلق «شیخیه» یا شیخیه ثقة الاسلامیه می‌گویند.
چهارمین اصل از اصول عقاید [[شیخیه کرمان]] و مطرح کننده آن محمد کریم خان کرمانی است <ref>تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری، ج 5، ص 178</ref>انکار کرد و او را لعن نمود.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269</ref> از این رو آنان را به طور مطلق «شیخیه» یا شیخیه ثقة الاسلامیه می‌گویند.
پس از حاج میرزا شفیع ثقة الاسلام، پسرش «میرزا موسی» و پس از او «میرزا علی» معروف به «ثقة الاسلام دوم» یا شهید که در سال 1330 ه به جرم مشروطه خواهی به دست روسهای تزاری در تبریز به دار آویخته شد و بعد از وی برادرش «میرزا محمد» به ریاست این طایفه رسید. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 130 با ویرایش و حذف و اضافات و اصلاح جملات</ref> <ref>دائرة المعارف تشیع، ج10، ص 191</ref>  
پس از حاج میرزا شفیع ثقة الاسلام، پسرش «میرزا موسی» و پس از او «میرزا علی» معروف به «ثقة الاسلام دوم» یا شهید که در سال 1330 ه به جرم مشروطه خواهی به دست روسهای تزاری در تبریز به دار آویخته شد و بعد از وی برادرش «میرزا محمد» به ریاست این طایفه رسید. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 130 با ویرایش و حذف و اضافات و اصلاح جملات</ref> <ref>دائرة المعارف تشیع، ج10، ص 191</ref>  


==معنای رکن رابع==
== معنای رکن رابع ==
رکن رابع یکی از اصول عقایدی شیخیه کرمان است. بر اساس این اعتقاد، در هر دوره‌ای انسان کاملی وجود دارد که واسطه میان انسان‌ها و [[امام زمان (عج)]] است. به باور آنان رکن رابع احکام شرعی را بدون واسطه از امام زمان دریافت می‌ کند و در اختیار مردم قرار می‌دهد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269</ref> <ref>تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری،ج 5، ص 178</ref>
رکن رابع یکی از اصول عقایدی شیخیه کرمان است. بر اساس این اعتقاد، در هر دوره‌ای انسان کاملی وجود دارد که واسطه میان انسان‌ها و [[امام زمان (عج)]] است. به باور آنان رکن رابع احکام شرعی را بدون واسطه از امام زمان دریافت می‌ کند و در اختیار مردم قرار می‌دهد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269</ref> <ref>تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری، ج 5، ص 178</ref>


==پانویس==  
== پانویس ==  


[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
   
   
   
   
<references />
<references />

نسخهٔ ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۰۲

ثقة الاسلامیه‏ از فرق «شیخیه» و پیرو «حاج میرزا شفیع ثقة الاسلام» تبریزی (در گذشته در سال 1301 ه) هستند.

تاریخچه

وی از شاگردان سید کاظم رشتی و هم درس حاج محمد کریم خان کرمانی بود. او «رکن رابع» را که چهارمین اصل از اصول عقاید شیخیه کرمان و مطرح کننده آن محمد کریم خان کرمانی است [۱]انکار کرد و او را لعن نمود.[۲] از این رو آنان را به طور مطلق «شیخیه» یا شیخیه ثقة الاسلامیه می‌گویند. پس از حاج میرزا شفیع ثقة الاسلام، پسرش «میرزا موسی» و پس از او «میرزا علی» معروف به «ثقة الاسلام دوم» یا شهید که در سال 1330 ه به جرم مشروطه خواهی به دست روسهای تزاری در تبریز به دار آویخته شد و بعد از وی برادرش «میرزا محمد» به ریاست این طایفه رسید. [۳] [۴]

معنای رکن رابع

رکن رابع یکی از اصول عقایدی شیخیه کرمان است. بر اساس این اعتقاد، در هر دوره‌ای انسان کاملی وجود دارد که واسطه میان انسان‌ها و امام زمان (عج) است. به باور آنان رکن رابع احکام شرعی را بدون واسطه از امام زمان دریافت می‌ کند و در اختیار مردم قرار می‌دهد. [۵] [۶]

پانویس


  1. تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری، ج 5، ص 178
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269
  3. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 130 با ویرایش و حذف و اضافات و اصلاح جملات
  4. دائرة المعارف تشیع، ج10، ص 191
  5. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269
  6. تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری، ج 5، ص 178