۴٬۹۳۳
ویرایش
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '==پانویس== ↵↵<references />↵↵[[رده: ' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''میمونیه''' از شاخه [[خوارج]] و پیرو مردی از «[[عجارده]]» به نام میمون بودند. | '''میمونیه''' از شاخه [[خوارج]] و پیرو مردی از «[[عجارده]]» به نام میمون بودند. | ||
==تاریخچه== | == تاریخچه == | ||
[[ابن اثیر]] مَیمُونیه را به فتح میم سکون یاء و ضم میم دوم و سکون واو ضبط کرده است. <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج3، ص284</ref> | [[ابن اثیر]] مَیمُونیه را به فتح میم سکون یاء و ضم میم دوم و سکون واو ضبط کرده است. <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج3، ص284</ref> | ||
موسس این فرقه در ابتدا پیرو مذهب «عجارده» بوده اما درباره اراده و قدر و استطاعت با آنان دچار اختلاف شد و قول قدریان معتزلی را برگزید. | موسس این فرقه در ابتدا پیرو مذهب «عجارده» بوده اما درباره اراده و قدر و استطاعت با آنان دچار اختلاف شد و قول قدریان معتزلی را برگزید. | ||
==اعتقادات== | == اعتقادات == | ||
میمون معتقد بود کودکانی که دارای پدر و مادر مشرک هستند، داخل [[بهشت]] میشوند. ولی [[امام علی]]، [[طلحه]]، [[زبیر]]، [[عایشه]] [[عثمان]] و نیز کسانی که مرتکب کبیره میشوند، [[کافر]] هستند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 303</ref> میمون چون مجوسیان زناشویی جد را با دخترِ پسر و دخترِ پسرِ برادر و خواهر جایز میدانست و معتقد بود که نام زنانی که خداوند زناشویی با آنان را حرام کرده از قرار ذیل است. | میمون معتقد بود کودکانی که دارای پدر و مادر مشرک هستند، داخل [[بهشت]] میشوند. ولی [[امام علی]]، [[طلحه]]، [[زبیر]]، [[عایشه]] [[عثمان]] و نیز کسانی که مرتکب کبیره میشوند، [[کافر]] هستند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 303</ref> میمون چون مجوسیان زناشویی جد را با دخترِ پسر و دخترِ پسرِ برادر و خواهر جایز میدانست و معتقد بود که نام زنانی که خداوند زناشویی با آنان را حرام کرده از قرار ذیل است. | ||
1.مادران، 2.دختران، 3.خواهران، 4.عمه ها، 5.خالهها، اما خداوند ازدواج با دختران برادر، دختران خواهر، دختر پسر، دختر دختر، دختر فرزندان برادر، دختر فرزندان خواهر را منع نکرده است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref> <ref>مقدسی | 1.مادران، 2.دختران، 3.خواهران، 4.عمه ها، 5.خالهها، اما خداوند ازدواج با دختران برادر، دختران خواهر، دختر پسر، دختر دختر، دختر فرزندان برادر، دختر فرزندان خواهر را منع نکرده است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref> <ref>مقدسی مطهر، البدء و التاریخ، ج 5، ص 138</ref> كرابیسی مینویسد که میمونیه از «خوارج» بودند و مانند «عجارده» [[سوره یوسف|سوره یوسف]] و نیز [[سوره حم]] را از [[قرآن]] نمیدانستند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434</ref> <ref>مقدسی مطهر، البدء و التاریخ،، ج 5، ص 138</ref>ابوعثمان عراقی مینویسد که«میمونیه» نكاح با جدات و دختران اولاد را جایز میدانستند و میگفتند که حرمت ایشان به نص كتاب ثابت نشده است. همچنین میگفتند که جایز نیست جهان از امام خالی باشد و هر کسی که جناب [[ابوبکر]] را دوست و [[علی علیه السلام]] را دشمن بدارد او شایسته امامت است و فرقی نمیکند که این شخص قرشی باشد یا غیر قرشی. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>[[فخر رازی]] مینویسد میمون میگفت شرور از خدا نیست. <ref>فخر رازی، اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص 52</ref> <ref>جرجانی میر سید شریف، تعریفات العلوم و تحدیدات الرسوم، ص 192</ref> <ref>ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج 3، ص 126</ref> ا<ref>بن اثیر، اللباب فی تهذیب الانسان، ج 3، ص 285</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص 177</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الملل و النحل، ص 68</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |