میمونیه
| مَیمُونیه | |
|---|---|
| نام رایج | میمونیه |
| موسس | مردی از عجارده به نام میمون بن عمران خارجی. |
| عقیده | کودکانی که دارای پدر و مادر مشرک هستند، داخل بهشت میشوند، ولی علی بن ابی طالب، طلحه، زبیر، عایشه، عثمان و نیز کسانی که مرتکب گناه کبیره میشوند، کافر هستند.2. شرور از خداوند صادر نمیشود . |
میمونیه، از شاخه خوارج و پیرو مردی از فرقه عجارده به نام میمون بن عمران خارجی بودند.
تاریخچه
ابن اثیر مَیمُونیه را به فتح میم، سکون یاء و ضم میم دوم و سکون واو ضبط کرده است[۱].
موسس این فرقه در ابتدا پیرو مذهب «عجارده» بوده، اما درباره اراده و قَدَر و استطاعت با آنان دچار اختلاف شده و قول قدریان معتزلی را برگزیده است.
عقاید
میمون معتقد بود کودکانی که دارای پدر و مادر مشرک هستند، داخل بهشت میشوند. ولی علی بن ابی طالب، طلحه، زبیر، عایشه عثمان و نیز کسانی که مرتکب کبیره میشوند، کافر هستند.[۲][۳]. وی مانند مجوسیان، زناشویی جد را با دخترِ پسر و دخترِ پسرِ برادر و خواهر جایز میدانست و معتقد بود که نام زنانی که خداوند زناشویی با آنان را حرام کرده از قرار ذیل است. 1.مادران، 2.دختران، 3.خواهران، 4.عمهها، 5.خالهها، اما خداوند ازدواج با دختران برادر، دختران خواهر، دختر پسر، دختر دختر، دختر فرزندان برادر و دختر فرزندان خواهر را منع نکرده است[۴][۵].
كرابیسی مینویسد که میمونیه از «خوارج» بودند و مانند «عجارده» سوره یوسف و نیز سوره حم را از قرآن نمیدانستند[۶][۷]. ابوعثمان عراقی مینویسد: «میمونیه» نكاح با جدات و دختران اولاد را جایز میدانستند و میگفتند که حرمت چنین حکمی به نصّ كتاب ثابت نشده است. همچنین میگفتند که جایز نیست جهان از امام خالی باشد و هر کسی که جناب ابوبکر را دوست و علی بن ابیطالب(علیهالسّلام) را دشمن بدارد، او شایسته امامت است و فرقی نمیکند که این شخص قرشی باشد یا غیر قرشی[۸]. فخر رازی مینویسد: میمون میگفت شرور از خداوند نیست[۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴].
پانویس
- ↑ ابن اثیر، اللّباب فی تهذیب الانساب، ج 3، ص 284.
- ↑ محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 434، با ویرایش و اصلاح عبارت.
- ↑ عبدالقاهر بن طاهر بغدادی، الفرق بین الفرق، ص 303.
- ↑ محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 434، با ویرایش و اصلاح عبارت.
- ↑ مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، ج 5، ص 138.
- ↑ محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 434، با ویرایش و اصلاح عبارت.
- ↑ مطهر بن طاهر مقدسی،البدء و التاریخ، ج 5، ص 138.
- ↑ محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 434، با ویرایش و اصلاح عبارت.
- ↑ فخر رازی، اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص 52.
- ↑ میر سید شریف جرچانی، تعریفات العلوم و تحدیدات الرسوم، ص 192.
- ↑ ابن حزم اندلسی، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج 3، ص 126.
- ↑ ابن اثیر، اللّباب فی تهذیب الانساب، ج 3، ص 285.
- ↑ ابوالحسن اشعری، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج 1، ص 177.
- ↑ عبدالقاهربن طاهر بغدادی، الملل و النحل، ص 68.
منابع
- ابن اثیر، اللّباب فی تهذیب الانساب، ج 3، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ مشاهدۀ مطلب: نهم آذرماه سال 1404 ش.
- محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم ، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ مشاهدۀ مطلب: نهم آذرماه سال 1404 ش.
- مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ مشاهدۀ مطلب: نهم آذرماه سال 1404 ش.
- ابوالحسن اشعری، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ مشاهدۀ مطلب: نهم آذرماه سال 1404 ش.