فانیه
| فانیه | |
|---|---|
| عقیده | نباید دربارۀ بقای خداوند و نیز بهشت و جهنم سخنی گفت، چون اگر قائل به بقای خداوند و بهشت و جهنم شویم، موجب شرک در اسم و معنا میگردیم. |
فانیه، از فرقههای مربوط به جهمیه هستند.
تقسیمبندی
در منابع آمده است که جهمیه دوازده فرقهاند که عبارت است از: فانیه، معطله، مرّیسیّه، ملتزمه، واردیه، زنادقه، حرقیه، مخلوقیه، مغیریه، قبریه، واقفیه، لفظیه[۱].
عقاید
فانیه معتقدند که نباید دربارۀ بقای خداوند و نیز بهشت و جهنم سخنی گفت، چون اگر قائل بهبقای خداوند و بهشت و جهنم شویم، موجب شرک در اسم و معنا میگردیم، زیرا خداوند میفرماید:
هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِیًّا [مریم–65]
؛ «آیا مثل و مانندی برای او مییابی؟» یعنی اینکه همنامی برای خداوند نیست. علاوه، پیامبر (صلیالله علیه وآله) فرمود: «تغلق ابواب الجحیم»؛ «درهای دوزخ بسته میشود و هرگاه زمان به درازا انجامد، دوزخ خالی گردد و درهای آن بسته شود»[۲][۳].
وجه تسمیه
در برخی از منابع، به وجه تسمیه این فرقه اشاره شده است. جدای از آن، در قرآن آمده است:
وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ [زمر–68]
؛ «و در صور دمیده میشود، پس همه کسانی که در آسمانها و زمین هستند، میمیرند». در این واقعۀ عظیم، بهشت و دوزخ نیز نابود خواهد شد مگر خداوند که حیّ و قیوم است، زیرا که خود فرمود:
کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ [قصص–88]
؛ «همه چیز جز ذات (پاک) او فانی میشود»[۴][۵].
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ابوالفرج ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص 41.
- ↑ احمد بن حسین بیهقی، فضائل الأوقات، بیروت، انتشارات دار العلمیة، ص 37-45.
- ↑ شیخ مفید، الامالی، قم، انتشارات کنگره شیخ مفید، سال 1413 ق، ص 230.
- ↑ محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، ص 349.
- ↑ هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، نویسنده، ناشناس، مربوط به قرن ششم هجری قمری، با تصحیح محمدجواد مشکور، تهران، سال 1341 ش، ص 68.
منابع
- محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ مشاهدۀ مطلب: 24 آبان سال 1404 ش.
- شیخ مفید، الامالی، قم، انتشارات کنگره شیخ مفید، سال 1413 ق، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ مشاهدۀ مطلب: 24 آبان سال 1404 ش.
- هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، مربوط به قرن ششم هجری قمری، با تصحیح محمدجواد مشکور، تهران، سال 1341 ش، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ مشاهدۀ مطلب: 24 آبان سال 1404 ش.