برقعیه
| برقعیه | |
|---|---|
 | |
| نام | برقعیه |
| موسس | محمد‌بن‌علی‌بن برقعی |
| عقیده | پیرو عقاید اسماعیلیه |
برقعیه شاخه‌ای از فرقه «اسماعیلیه» و پیرو محمد‌بن علی‌بن برقعی بودند.
شرح حال
از این فرقه جز در کتاب تحفه اثنی‌عشریه، در سایر منابع نامی برده نشده است و به نظر می‌رسد که شرح حال وی با زندگی‌نامه علی‌بن محمّد عبدالرحیم معروف به صاحب‌الزنج به هم آمیخته است.
تاریخچه
محمد‌بن علی‌بن برقعی خود را از علویان می‌دانست در حالی‌که از علویان نبود جز آنکه از راه نکاح مادرش با علویان، خود را به آن سلسله مستند می‌کرد. وی در سال 255 هجری قمری در اهواز خروج کرد و بر تمام خوزستان و بصره حاکم شد.
سرانجام
موسس برقعیه توسط لشکری که معتضد عباسی فرستاد شکست خورده و اسیر شد. وی را در سال 260 هجری قمری به بغداد بردند و به امر معتضد به دار آویختند[۱].
پانویس
- ↑ محمد‌جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ اول، ص 100، با ویرایش و اصلاح گسترده عبارات.
