ناجیه
| ناجیه | |
|---|---|
 | |
| عقیده | پیروان این فرقه معتقدند که در قیامت اهل نجات هستد. |
ناجیه، به معنای رستگاری و خلاص شونده در اسلام و بلکه در همه ادیان است.
معناشناسی
ناجیه به معنای گروه یا فرقهای است که در قیامت خود را اهل نجات میدانند. این تعبیر به نام حدیث افتراق و به پیامبر (صلّیالله علیه وآله) منتسب شده است. البته باید توجه کنیم که کلمه ناجی مطابق با قواعد ادبی، صفت مشبهه است نه اسم فاعل. بنابراین، به معنای خلاص شونده و رهنده است نه رهاننده و بالعکس منجی به معنای خلاص کننده و رهاننده میباشد. و اما بر اساس حدیث مورد اشاره، پیامبر (صلّیالله علیه وآله) پیشبینی کرده است که اُمتش پس از او به ۷۳ فرقه تقسیم میشود، درحالیکه فقط یک فرقه از آنها اهل نجاتاند. به موجب این روایت، هر یک از فرقههای مسلمان با ارائه معیارهایی، خودشان را مصداق فرقه ناجیه میدانند[۱]. در نتیجه، هر یک از فرقهها و مذاهب خود را ناجی و رستگار و دیگر فرقهها را گمراه میشمارند. شیعه امامیه نیز بنابر احادیثی که از پیامبر (صلّیالله علیه وآله) و ائمه معصومین (علیهمالسّلام) روایت میکنند، خود را فرقه ناجیه میشمارند[۲][۳].
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- سید نعمت الله جزایری، الانوار النعمانیة، تبریز، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ مشاهدۀ مطلب: نهم آذرماه سال 1404 ش.
- محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ مشاهدۀ مطلب:نهم آذرماه سال 1404 ش.
- علی آقانوری، مقاله: «حدیث افتراق امت؛ نقلها و پیامدها»، مجله هفت آسمان، تابستان ۱۳۸۲ ش، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ مشاهدۀ مطلب:نهم آذرماه سال 1404 ش.
