صلتیه
| صلتیه | |
|---|---|
 | |
| نام | صلتیه |
| موسس | صلت‌بن‌عثمان |
| عقیده | صلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت نخواهند بود. |
صلتیه پیروان مردی به نام صلت‌بن‌عثمان بودند. برخی او را صلت‌بن ابی‌الصلت خواندهاند.
شرح حال
ابن اثیر در «الّلباب» نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت خوانده‌است. میر‌سید‌شریف جرجانی در «شرح‌المواقف» نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت و به قولی صلت‌بن‌صامت آورده است.
پیشینه
وی از طایفه «عجارده» بود.
عقاید
صلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا آنها تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت و پذیرفتن اسلام نخواهند بود[۱][۲][۳].
پانویس
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، ص 303 ، با ویرایش مختصر.
- ↑ عبدالقاهر بن طاهر بغدادی، الفرق بین‌الفرق، با اهتمام محمد زاهد‌بن حسن‌الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 م، ص 58.
- ↑ محمد بن عبدالکریم شهرستانی، الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی، با تصحیح سید محمد رضا جلالی نایینی، چاپ تهران، سال 1321 ش، ص 116.
| گسترش فرق و مذاهب |
|---|
