هریریه

هریریّه‏ به ضمّ ‏هاء از فرق شیعه آل‌عباس و پیروان ابو‌هریره راوندی به شمار می‏‌رفتند. آنان از هواخواهان خاص عباسیان بودند.

تاریخچه

هریریه امامت را مخصوص عباس بن عبدالمطلب عموی پیغمبر (ص) می‌‏دانستند و در نهان ولایت پیشینیانِ نخستین خود را استوار داشته و کافر پنداشتن گذشتگان خویش را در جاهلیت زشت می‌‏شمردند. با وجود این، به دوستی ابومسلم خراسانی پا بر جا بودند و او را بزرگ می‌‏پنداشتند. در منابع تاریخی و فرقه‌شناسی آمده است که عباسیه (راوندیه) به سه فرقه تقسیم شده است. 1.اصحاب ابومسلم خراسانی معروف به ابامسلمیه (خرمدینیه) اند. 2. گروهی که در اصل تابع مذهب کیسانیه بودند، ولی به ولایت سرّی عباس و اولادش و نیز ابومسلم پای‌بند بودند. ایشان را رزامیه و اصحاب شخصی به نام رزام می‌دانند. 3.گروهی که نام‌شان عباسیه خالص است. ایشان هریریه نام دارند و اصحاب ابی هریریه راوندی هستند.

عقیده هریریه درباره امامت و خلافت

هریریه درباره نحوه امامت عباس و نسل او آن را به دو صورت امامت ظاهر و مخفی تقسیم می‌کنند و معتقدند که عباس بن عبدالمطلب و چند تن از فرزندانش، امامت سری داشتند. اما در زمان ابوالسفاح و ابوجعفر منصور دوانیقی؛ امامت ظاهر و آشکار شد.

اسامی امامان نزد هریریه

افراد ذیل به عنوان امامان نزد هریریه مطرح هستند. 1.عباس بن عبدالمطلب 2.عبدالله بن عباس 3. علی بن عبدالله 4. محمد بن علی 5. ابراهیم بن محمد 6.عبدالله بن محمد معروف به سفاح 7. ابی‌جعفر منصور دوانقی تمام فرق عباسی و راوندی از جمله هریریه، در امامت این افراد، متفق هستند.