سیابیه
سیابیه شاخه‌ای از فرقۀ کلامی شیعه و از اصحاب عبدالرحمن بن سیابه کوفی بجلی بودند. وی بزّاز و از موالیان بود.
شرح حال موسس
عبدالرحمن بن سَیابه کوفی بجلی از موالی و از شاگردان امام صادق (علیه‌السّلام) بوده و به شغل بزّازی اشتغال داشته است. وی دارای توثیق روشنی در متون رجالی شیعه نیست[۱][۲]. برادر او عبدالله بن سیابه نیز از شاگردان امام صادق (علیه‌السّلام) دانسته شده است.
اعتقادات
سیابیه دربارۀ صفات خداوند قائل به توقف بودند؛ یعنی این که درباره صفات خداوند همچون عالم، حی، قادر، سمیع و بصیر نباید سخن گفت و تنها باید به آنچه امام صادق (علیه‌السّلام) اعتقاد دارد - هرچه می‌خواهد باشد- ایمان داشت و وارد جزئیات مباحث نشد[۳][۴][۵][۶].
پانویس
- ↑ ابوالقاسم خویی، معجم رجال الحدیث، ج 9، ص 332.
- ↑ ابوالحسن اشعری، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج 1، ص 111.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 246.
- ↑ ابوالحسن اشعری، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، مصر، سال 1950 م، ج 1، ص 107.
- ↑ محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشّی، رجال کشّی، ص 338.
- ↑ سید امیر فیض الله، رجال التفرشی، ص 185.
