عمریه
| عمریه | |
|---|---|
 | |
| موسس | یحیی بن عمر بن یحیی بن حسین بن حسین بن زید بن علی |
عمریه شاخه‌ای از فرقه «زیدیه» و پیرو یحیی بن عمر بن یحیی بن حسین بن حسین بن زید بن علی بودند.
شرح حال
یحیی بن عمر از فرزندان و نسل جعفر بن ابی‌طالب بوده و از افراد شجاع عرب به‌حساب می‌آمد. او در بین رجال عرب طرفداران فراوانی داشت و بسیاری از شعرا از جمله ابن الرومی شاعر معروف عرب در رثای او اشعاری را سرودند. پیروانش معتقد بودند او نمرده و زنده است و روزی خروج خواهد کرد و بنی‌العباس را به‌زیر خواهد کشید.
تاریخچه قیام
یحیی بن عمر در زمان متوکل عباسی در سال 235 قمری در خراسان خروج کرد. عبداللّه بن طاهر او را دستگیر کرد و تحویل متوکل داد. خلیفه ابتدا وی را به‌زندان فرستاد و در ادامه آزاد شد و در زمان المستعین باللّه با عدّهای از اعراب بیابان‌گرد در کوفه شورش کرد. این شورش موجب شد تا در زندان‌ها باز شود. او از بیت‌المال اموال فراوانی برد و مردم را به‌الرضا من آل محمد (صلّی‌الله علیه وآله) دعوت کرد. گروهی بسیار از او پیروی کردند تا این که محمد بن طاهر در مکانی به‌نام شاهی در نزدیکی کوفه با او مقابله کرد و او را شکست داده و به‌قتل رسانید و سرش را نزد المستعین باللّه عباسی فرستاد.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷].
پانویس
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ اول، ص 338 با ویرایش و اصلاحات در عبارات.
- ↑ ابن اثیر، الکامل فى التاریخ، 14 جلدی، انتشارات تونبرگ، لیدن، سال 76- 1866 م، ج 7، ص 17 و 40.
- ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، 13 جلدی، لیدن، سال 1876- 1901 م، حوادث مربوط به‌سال 235- 250.
- ↑ ابو الفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ترجمه سید هاشم رسولى محلاتى، تهران، ص 639.
- ↑ اسماعیل بن علی ابوالفداء، المختصر فی اخبار البشر، ج 2، ص 43.
- ↑ حافظ رجب البرسی، مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، چاپ بیروت، انتشارات دار الاندلس، ص 210.
- ↑ علی بن الحسین مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج 4، ص147.
| گسترش فرق و مذاهب |
|---|
