سابقیه

سابقیه از جمله فرقه‌هایی هستند که معتقدند سعادت و شقاوت هر فردی از قبل نوشته شده است. بنابراین، نه طاعت سودی دارد و نه گناه زیان.

سابقیه
نام	سابقیه
عقیده	سر‌نوشت هر کسی از قبل نوشته شده است، بنابراین، نه طاعت سودی دارد و نه گناه زیان.

تاریخچه

ابن‌حجر عسقلانی از خانقاهی با نام خانقاه سابقیه در سمنان نام می‌برد. البته ممکن است که این نام از آنِ گروهی از صوفیه بوده باشد. مصحح این کتاب در حاشیه تصریح کرده است که لفظ «سابقیه» هنگام چاپ کتاب لسان المیزان به آن اضافه شده است.

عقاید

از نگاه سابقیه چون سر‌نوشت هر کسی از قبل نوشته شده است، پس مطابق با این عقیده نه طاعت سودی دارد و نه گناه زیان. همچنین آنان معتقدند که هر کسی دوست دارد عمل نیک انجام دهد و هر کسی که دوست ندارد انجام ندهد، زیرا که گناه به شخص سعید ضرر نمی‌زند و عمل خیر هم برای شقی فایده‌ای ندارد. ابن‌جوزی جبریه را به دوازده فرقه تقسیم می‌کند که عبارت است از: مضطربه، افعالیه، مفروغیه، نجاریه، مُتَأَنِّیه، کسبیه، سابقیه، حبّیه، خوفیه، فکریه، خسّیه و معیه. در کتاب هفتاد و سه ملت آمده است که سابقیه معتقدند انسان‌ها بر دو گروه هستند، گروه اول نیک‌بختان و سعادت‌مندان‌ هستند که از ازل مهر سعادت بر پیشانی آنها نقش بسته تا از درگاه احدیت دور نشوند. پس گناه نمی‌کنند تا زیان کار شوند. گروه دوم افرادی هستند که از ازل، جزء اشقیا بوده و از سعادت محروم. این افراد حتی اگر طاعت هم داشته باشند، سودی برای آنها ندارد و به هیچ عبادتی سعید نخواهند شد. چنانکه حدیث قدسی بر این معنا شهادت دارد که فرمود: هؤلاء فی الجنة لا ابالی و هؤلاء فی النار و لا ابالی. یعنی اینان در بهشت‌اند و مرا باکی نیست و آنان در دوزخ‌اند و مرا باکی نیست.

جلال‌الدین بلخی دراین‌باره سروده است:

کای ملائک بازآریدش به ما که به دستش چشم و دل سوی رجا

لا ابالی وار آزادش کنیم و ان خطاها را همه خط بر زنیم‏