کرجیه
| کرجیه | |
|---|---|
 | |
| موسس | ابودلف عجلی |
کرجیه از امامیه و از نسل ابودلف عجلی هستند که به فرمان هارون الرشید به بلاد عجم آمد و شهر کرج را ساخت و در آنجا ساکن شد و فرزندانش او را به قزوین منتقل کردند[۱].
تاریخچه کرجیه
قاسم‌بن‌عیسی بن ادریس بن معلق عجلی کرجی معروف به ابودُلَف عجلی درگذشته (در سال ۲۲۵ یا ۲۲۶ هجری قمری) در بغداد از فرماندهان نظامی برجسته مأمون عباسی و معتصم عباسی و از شاعران عرب‌زبان است و تألیفاتی نیز در این زمینه دارد. وی سرسلسله سلاطین بنودلف بوده و مذهب تشیع را برای خود برگزیده است[۲].
شرح حال
حالات ابودلف عجلى و شرح تعصب او در تشیع معروف است. اما آنچه به طور خلاصه از بعضى از معتمدین قزوین شنیده شده چنین است که دو طایفه از اهالى آن دیار «شیعه» امامیه و هشت طایفه «حنفى» و بقیه که تعدادشان اندک است، شافعى مذهب‌اند[۳] [۴].
وجه تسمیه
در منابع آمده است که عیسی بن ادریس و فرزندانش در نواحی اصفهان راهزنی می‌کردند و پس از توبه در زمان مهدی عباسی (۱۵۸ـ ۱۶۹) در کرج مقیم شدند و آنجا را آباد کردند؛ سپس ابودلف آن منطقه را به شهر تبدیل کرد. از این‌رو این خاندان را کرجی نیز نامیدند[۵] و در جای دیگر نوشته شده است که بخش عمده شهرت ابودلف به جهت شهری است به نام کره یا کرج که وی آبادش کرد و به نام وی کرج ابودلف نامیده شد. به همین سبب است که وی را کرجی و پیروانش را کرجیه می‌خوانند. و باز نقل شده است که این شهر را ادریس ابن معقل بنا نهاد و عیسی بن ادریس توسعه اش داد و ابودلف آن را تکمیل کرد.
پانویس
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 366، با ویرایش اندک.
- ↑ داوود نعیمی، افتخار آفرینان استان مرکزی، فصل اول، ناحیه جبال و حاکمان نخستین.
- ↑ محمد جواد مشکور، همان.
- ↑ قاضی نورالله شوشتری، مجالس المؤمنین، تبریز، چاپ سنگى، بی‌تا، تهران، سال 1268 ش، ص 64.
- ↑ محمد بن محمد بلعمی، تاریخ نامه طبری، تهران، انتشارات روشن، سال 1366 ش، ج ۱۱، ص ۶۶.
