خوفیه

از ویکی‌وحدت
خوفیه
نامخوفیه

احمد بن علی مقریزی این فرقه را یکی از شاخه‌های دوازده گانه مجبره برمی‌شمارد[۱]. ولی چیز دیگری درباره آنها نمی‌گوید. در حالیکه ابن‌جوزی درباره ایشان می‌گوید: «خوفیه از جبریه می‌باشد و ایشان می‌گویند هر کسی خدا را دوست بدارد دوست او می‌شود پس نباید از او بترسد، زیرا که دوست از دوست خود نمی‌ترسد»[۲].
شبیه به آن چه از ابن جوزی نقل شد در کتاب هفتاد و سه ملت نیز آمده،[۳] با این تفاوت که این کتاب مجبّره بودن ایشان را مورد اشاره قرار نداده است.

ابن جوزی در کتاب تلبیس ابلیس، جبریه را به دوازده گروه تقسیم می‌کند که عبارتند از: مضطربه، افعالیه، مفروغیه، نجاریه، مُتَأَنِّیه، کسبیه، سابقیه، حبّیه، خوفیه، فکریه، خسّیه و معیه[۴].

سپس ایشان در این کتاب به معرفی این فرقه‌ها می‌پردازد. ابن جوزی درباره فرقه خوفیه می‌نویسد: «ایشان می‌گویند هرکس خدا را دوست بدارد، نباید از او بترسد چرا که حبیب از حبیب نمی ترسد»[۵].

پانویس

  1. المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص349
  2. تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص42
  3. هفتاد و سه ملت، ص28
  4. تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص42
  5. همان، ص43