غیبیه
غیبیه از شاخه‌های فرقه نصیریه بودند.
| غیبیه | |
|---|---|
 | |
| موسس | علی حیدری |
| عقیده | خداوند تجلی کرده و سپس پنهان شده و اکنون زمان غیبت اوست و افزون برآن، غایب خدایی است که همان علی (علیه‌السّلام) باشد. |
تاریخچه
این طایفه به‌نام حیدریه نیز خوانده می‌شدند، زیرا پیشوای آنها مردی به‌نام علی حیدری بود که در قرن نهم هجری قمری زندگی می‌کرد.
عقاید
غیبیه معتقد بودند که خداوند تجلی کرده و سپس پنهان شده و اکنون زمان غیبت اوست و افزون برآن، غایب خدایی است که همان علی (علیه‌السلام) باشد. آنان مانند «اسماعیلیه» خداوند را از صفات مجرد میدانستند.
تقسیمات
غیبیه به‌دو طایفه «شمالیه (شمسیه)» و «میمیه» تقسیم شده بودند.[۱]،[۲].