غیبیه
| غیبیه | |
|---|---|
 | |
| موسس | علی حیدری |
| عقیده | خداوند تجلی کرده و سپس پنهان شده و اکنون زمان غیبت اوست و افزون بر آن، غایب خدایی است که همان علی (علیهالسّلام) باشد. |
غیبیه، از شاخههای فرقه نصیریه بودند.
تاریخچه
این طایفه به نام حیدریه نیز خوانده میشدند، زیرا پیشوای آنها مردی به نام علی حیدری بود که در قرن نهم هجری قمری زندگی میکرد.
عقاید
غیبیه معتقد بودند که خداوند تجلی کرده و سپس پنهان شده و اکنون زمان غیبت اوست و افزون برآن، غایب خدایی است که همان علی (علیهالسّلام) باشد. آنان مانند «اسماعیلیه» خداوند را از صفات مجرد میدانستند.
تقسیمات
غیبیه به دو طایفه «شمالیه (شمسیه)» و «میمیه» تقسیم شده بودند.[۱]،[۲].
پانویس
منابع
- محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ مشاهدۀ مطلب: 22 ماه آبان سال 1404 ش.
