عمدیه‏ معتقد بودند که اگر مسلمانی مرتکب معصیت شود، عقوبت بر او واجب نیست. همچنین می‌گفتند که مومن اگر معصیت کند، معصیتش از روی غفلت و نادانی و اطفای شهوت است که بر او غالب شده نه آنکه بر خلاف امر خدا قدم بردارد که اگر این‌گونه باشد، کافر است[۱][۲].

عمدیه
عقیده1. اگر مسلمانی مرتکب گناهی شود، عقوبتش واجب نیست. 2. مومن اگر گناه کند، گناهش از روی علم و آگاهی نیست بلکه از روی جهل است.

پانویس

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، ص 337 با ویرایش و اصلاح جملات.
  2. عثمان بن عبداللّه عراقی، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، چاپ آنکارا، سال 1961 م، ص 81.