نمیریه
| نمیریه | |
|---|---|
 | |
| موسس | محمد بن نصیر نمیری |
| عقیده | خدای تعالی برخی از اوقات در بدن امام علی (علیه‌السّلام) حلول می‌کرد. |
نمیریه از «غُلاة» شیعه و پیروان محمد بن نصیر نمیری بودند که در زمان امام علی بن محمد (علیه‌السّلام) به امامت او گراییدند و پس از وی پیرو مردی به نام محمدبن نصیر نمیری که ادعای پیامبری داشت، شدند.
پیشینه
شیخ طوسی در کتاب رجال خود وی را از یاران امام محمد تقی (علیه‌السّلام) و در کتاب «الغیبة» او را از یاران امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) شمرده است و چون آن امام در گذشت، ادعای بابیت کرده و مقام محمد بن عثمان را که از نواب اربعه و اصحاب امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه‌الشّریف) بود، از آن خود می‌دانست. ابو جعفر محمد بن عثمان وی را کرده و از وی تبری جست. علّامه حلّی در قسمت دوم از رجال خود می‌گوید که محمد بن نصیر از بزرگان بصره بود و مردی دانشمند به شمار می‌رفت، ولی در حدیث و روایت او را از ضعفا بوده است. برخی محمد بن نصیر نمیری را موسس فرقه نصیریه می‌دانستند.
عقاید
حلول
نمیریه معتقد بودند که خدای تعالی برخی از اوقات در بدن امام علی (علیه‌السّلام) حلول می‌کرد.
ادعای نبوت
موسس این فرقه ادعای نبوت می‌کرد و می‌گفت که امام حسن العسکری (علیه‌السّلام) وی را بدان کار برانگیخته و او خدا است.
گزافه گویی
وی درباره «تناسخ» سخن می‌گفت و درباره امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) گزافهگویی می‌کرد.
زناشویی با محارم و نزدیکی با هم جنس
محمد بن نصیر زناشویی با محارم و نزدیکی با مردان را روا می‌شمرد و آن کار را نوعی از فروتنی و خدمت‌گزاری می‌دانست و می‌گفت که این کار از شهوت‌رانی‌های نیک است و خداوند آن را ناروا نشمرده است[۱][۲][۳][۴].
پانویس
- ↑ محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 450 با ویرایش مختصر
- ↑ حسن بن موسی نوبختی، فرق الشيعة، با تحقیق محمد جواد مشکور، تهران، انتشارات مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ص 93- 94.
- ↑ ابوالحسن اشعری، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلین، چاپ مصر، ص 84
- ↑ عبدالرحمن بدوی، مذاهب الاسلاميين، بيروت، 2 جلدی، سال 73- 1971 م، ص 441
| گسترش فرق و مذاهب |
|---|
