راسبیه
| راسبیه | |
|---|---|
| نام | راسبیه |
| موسس | عبدالله بن وهب راسبی الازدی |
| عقیده | تابع خوارج |
راسبیه، از شاخههای فرقه خوارج و از پیروان عبدالله بن وهب راسبی الازدی بودند که در سال 38 هجری قمری در جنگ نهروان کشته شد.
تاریخچه
نسب عبداللهبنوهب راسبی ازدی به بنیراسب بن میدعان بن مالک بن نصر از قبیله ازد میرسد[۱]. وی در زمان حیات پیامبر اکرم (صلّیالله علیه وآله) بهدنیا آمد. ابنحجر از او با عبارت «له ادراک» یاد کرده است[۲] و به علت سجدههای زیادش، ملقب به ذوالثَّفِنات شده بود[۳]. زرکلی او را از پیشوایان اباضیه معرفی و از شجاعت و فصاحت او یاد کرده است[۴]. عبدالله بن وهب در فتح عراق، سعدبنابیوقاص را همراهی میکرد[۵] و در جنگهای زمان حضرت علی (علیهالسّلام) همراه حضرت بود، اما پس از ماجرای حکمیت، از حضرت جدا شد[۶][۷].
سرانجام
در برخی از منابع نوشتهاند: عبدالله بن وهب و گروهش، عبدالله بن خباب ارت را که از صحابه رسول خدا بود، در سال 38 هجری قمری کشتند و علاوه، شکم بسیاری از زنان را دریدند و گروهی را از دم تیغ گذرانیدند. حضرت علی (علیهالسّلام) با چهار هزار نفر از یاران خویش به جنگ وی و همراهانش رفت و عبدالله بن وهب راسبی و حرقوص بن زهیر بجلی را به قتل رساند[۸][۹][۱۰].
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ابن حجر عسقلانی، الاصابة، ج ۵، ص ۷۸.
- ↑ همان.
- ↑ همان.
- ↑ خیر الدین زرکلی، الأعلام، ج ۴، ص ۱۴۳.
- ↑ جریر طبری، تاریخ طبری، ج ۴، ص ۳۷.
- ↑ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج ۲، ص ۳۶۰.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، الاصابة، ج ۵، ص ۷۸.
- ↑ محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 199.
- ↑ مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، با ترجمه فرانسوی کلمان هوار، پاریس، سال 1919 م، ج 5، ص 136.
- ↑ عبدالقاهر بن طاهر بغدادی، الفرق بین الفرق، با اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، قاهره، سال 1948م، ص 46 - 48.