راسبیه
راسبیه، از شاخه‌های فرقه خوارج و از پیروان عبدالله‌بن وهب راسبی الازدی بودند که در سال 38 هجری قمری در جنگ نهروان کشته شد.
| راسبیه | |
|---|---|
 | |
| نام | راسبیه |
| موسس | عبدالله‌بن‌وهب راسبی‌الازدی |
تاریخچه
نسب عبدالله‌بن‌وهب راسبی ازدی به بنی‌راسب‌بن‌میدعان بن‌مالک بن‌نصر از قبیله ازد می‌رسد[۱]. وی در زمان حیات پیامبر اکرم (صلّی‌الله علیه وآله) به‌دنیا آمد. ابن‌حجر از او با عبارت «له ادراک» یاد کرده است[۲]. و به علت سجده‌های زیادش ملقب به ذوالثَّفِنات شده بود[۳]. زرکلی او را از پیشوایان اباضیه معرفی نموده و از شجاعت و فصاحت او یاد کرده است[۴]. عبدالله‌بن وهب در فتح عراق، سعد‌بن‌ابی‌وقاص را همراهی می‌کرد.[۵] و در جنگ‌های زمان حضرت علی (علیه‌السّلام) همراه حضرت بود، اما پس از ماجرای حکمیت، از حضرت جدا شد[۶][۷].
سرانجام
در برخی از منابع نوشته‌اند: عبدالله‌بن وهب و گروهش عبدالله‌بن خباب ارت را که از صحابه رسول خدا بود در سال 38 هجری قمری کشتند و علاوه، شکم بسیاری از زنان را دریدند و گروهی را از دم تیغ گذرانیدند. حضرت علی (علیه‌السّلام)با چهار هزار نفر از یاران خویش به جنگ وی و همراهانش رفت و عبدالله‌بن وهب راسبی و حرقوص‌بن زهیر بجلی را به قتل رساند[۸][۹][۱۰].
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ابن حجر عسقلانی، الاصابة، ج ۵، ص ۷۸.
- ↑ همان.
- ↑ همان.
- ↑ خیر الدین زرکلی، الأعلام، ج ۴، ص ۱۴۳.
- ↑ جریرطبری، تاریخ طبری، ج ۴، ص ۳۷.
- ↑ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج ۲، ص ۳۶۰.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، همان.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چاپ دوم، ص 199.
- ↑ مطهر بن طاهر مقدسی، البدء و التاریخ، با ترجمه فرانسوی کلمان هوار، پاریس، سال 1919 م، ج 5، ص 136.
- ↑ عبدالقاهر بن طاهر بغدادی، الفرق بین الفرق، با اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، قاهره، سال 1948م، ص 46 - 48.