قبریه
قبریه از شاخه‌های هفتاد و سه ملت بر شمرده شده و منکر عذاب قبر بودند.
| قبریه | |
|---|---|
 | |
| عقیده | منکر عذاب قبر |
وجه تسمیه
این نام را از معتزلیان دانسته و قبریه را به این فرقه منسوب کرده‌اند چون مثل معتزلیان عذاب قبر را انکار می‌کردند.[۱][۲][۳][۴].
با این‌حال، برخی قبریه را از جهمیه می‌دانند.[۵] هر چند برخی منسوب بودن قبریه به جهمیه را با احتمال ذکر کرده‌اند. یکی از متکلمین از کسانی که منکر عذاب قبر بوده‌اند فقط به خوارج و معتزله اشاره می‌کند و از قبریه نامی نمی‌برد.[۶].
عقاید
در برخی از منابع بیان شده است که قبریه منکر عذاب قبر هستند و معتقدند که آدم چون از دار دنیا برود، او را در قبری قرار می‌دهند که مساحتش چهار گز یا کمتر است، پس چگونه می‌توان تصور کرد که دو فرشته نکیر و منکر همراه با دو گرز بیایند و با ایشان در چنین گوری جای گیرند؟ پس معلوم می‌شود که اصل پرسش و پاسخ در قبر، هیچ مستندی ندارد. نکته دیگر این‌که قبریه عذاب و عقاب کسی که درندگان او را خورده باشند و یا در آتش سوخته و خاکسترش به دریا ریخته باشد، محال می‌دانند.[۷][۸][۹].
پانویس
- ↑ ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص 41.
- ↑ ابوالحسن اشعری، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج 2، ص 116.
- ↑ احمد بن علی مقریزی، المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، ج 2، ص 348.
- ↑ هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، مولف ناشناس، مربوط به قرن ششم هجری قمری، با تصحیح محمد جواد مشکور، تهران، سال 1341 ش، ص 67.
- ↑ ابن جوزی، همان.
- ↑ ابوالحسن اشعری، همان.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 356، با ویرایش و اصلاح گسترده عبارات.
- ↑ ابو محمد عثمان بن عبدالله العراقی، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 م، ص 90- 91.
- ↑ هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، ص 68.