جلالیه
جلالیه، ظاهرا «صوفیه» منتسب به جلال‌الدین محمد بلخی (مولوی) صاحب کتاب مثنوی، یا به نوه‌اش جلال‌الدین‌فریدون مشهور به عارف است که پس از بهاءالدین‌ولد، فرزند جلال‌الدین، بر مسند قطبیت نشست و یا شاید این «جلالیه» فرقه‌ای از دراویش خاکساری باشند[۱][۲]. در برخی دیگر از منابع نوشته‌اند که جلالیه از صوفیه‌اند و مقصود همان فرقه مولویه منسوب به جلال‌الدین مولوی رومی است و گویا ابن‌بطوطه جمعی از آنان را دیده است[۳].
| جلالیه | |
|---|---|
 | |
| نام | جلالیه |
| موسس | منسوب به جلال‌الدین محمد بلخی (مولوی) |