زعفرانیه

    از ویکی‌وحدت
    زعفرانیه
    نامزعفرانیه
    موسسزعفرانی
    عقیدهتناقض در اظهار عقاید

    زعفرانیه‏ شاخه‌ای از فرقه نجّاریه و از پیروان شخصی به نام زعفرانی بودند.

    شرح حال

    بنابر نقل برخی از منابع، زعفرانی ظاهرا از مردم ری بوده که در قرن سوم هجری قمری زندگی می‌کرد. وی معاصر حسین‌بن‌نجار بود. سمعانی در کتاب انساب نام وی را می‌آورد، اما فرقه‌ای را به او نسبت نمی‌دهد[۱].

    خصوصیات اخلاقی

    زعفرانی بنده شهرت بود و میل داشت که در تمام دنیا مشهور شود. به همین جهت شخصی را به مزدوری گرفت و به مکه فرستاد تا در موسم حج او را دشنام دهد و لعنت کند تا از این راه حواس حاجیان را به خود جلب کرده و به شهرت برسد. برخی از پیروان زعفرانیه خوردن انگور و کشمش را برای خود منع و حرام کردند و می‏‌گفتند: چون زعفرانی انگور بسیار دوست می‌‏داشت، از این‌رو، چیزی را که او خیلی دوست داشت بر خود روا نمی‏‌داریم[۲].

    اعتقادات

    عبدالقاهر بغدادی درباره این شخص می‌گوید که وی همواره سخنان متناقضی بیان می‌کرد. می‌گفت که کلام خدای متعال غیر اوست و هر چیزی که غیر خدای متعال باشد مخلوق است. اما در موضعی دیگر می‌گفت که سگ شرف دارد بر کسی که بگوید سخن خدا مخلوق است. عزّالدین ابن‌اثیر در کتاب «اللباب فی تهذیب الانساب» آورده است که زعفرانی معتقد بود قرآن «محدث» و کلام او غیر از اوست و هر چیزی که غیر از او باشد، «مخلوق» است. اما در نقلی دیگر می‏‌گفت: هر کسی قائل به خلق قرآن باشد، کافر است و این دو سخن متناقض است[۳][۴][۵][۶].

    پانویس

    1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 210، با ویرایش و اصلاح و جا به جایی عبارات.
    2. همان.
    3. همان.
    4. عبدالقادر بن طاهر بغدادی، الفرق بین الفرق، با اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، قاهره، سال 1948 م، ص 126- 127.
    5. همان، الملل و النحل، تحقیق دکتر نادر البیرنصری، بیروت، سال 1970 م، ص 143.
    6. محمد بن حسین رازی آبی، تبصرة العوام فی معرفة مقالات الانام، با اهتمام عباس اقبال آشتیانی، تهران، سال 1313 ش، ص 62.