شمریه
ظاهر
| شمریه | |
|---|---|
| نام | شمریه |
| موسس | ابوشمر |
| عقیده |
|
شمریه، شاخهای از فرقه ششگانه مرجئه و از پیروان شخصی به نام ابوشمر بودند. نام سایر فرقههای منشعب از مرجئه عبارت است از: رزامیه، غیلانیه، تومنیه، صالحیه و جهمیه[۱][۲].
عقاید
این فرقه معتقد بودند که ایمان یعنی معرفت به خداوند و محبت قلبی به او همراه با اظهار خضوع. در این صورت اگر پیامبری مبعوث شود، ایمان، معرفت به همۀ آن چیزی است که آن پیامبر از طرف خداوند ابلاغ کند. علاوه، ایمان فقط نام یک خصلت از معارف نیست، بلکه ایمان مجموعۀ خصال از معارف همراه با اقرار است. موسس این فرقه میگفت من به کسی که معتقد به یکی از ادیان الهی است، فاسق ملی نمیگویم جز آنکه این اصطلاح را دربارۀ او مقید کرده میگویم او در فلان امر فاسق است[۳][۴][۵].
پانویس
- ↑ محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 263، با ویرایش و جا به جایی و اصلاح عبارات.
- ↑ علیاکبر دهخدا، لغت نامه دهخدا.
- ↑ محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 263، با ویرایش و جا به جایی و اصلاح عبارات.
- ↑ ابوالحسن اشعری، مقالات الاسلامیین، و اختلاف المصلین، مصر، ص 199.
- ↑ رحیم رضازاده ملک، دبستان مذاهب، تهران، ج 2، ص 97، 98.