افطسیه

    از ویکی‌وحدت
    افطسیه
    نامافطسیه
    موسسحسین‌بن‌حسن بن‌علی بن‌علی بن‌حسین بن‌علی
    عقیدهدارای عقاید زیدیه

    افطسیه از پیروان حسین‌بن‌حسن بن‌علی بن‌علی بن‌حسین بن‌علی (علیه‌السّلام) مشهور به افطس بودند که بر ضد بنی‌العباس در زمان مامون عباسی قیام کردند.

    معنای افطس

    افطس در لغت به شخصی می‌گویند که استخوان بینی‌اش فرو رفته و بینی‌اش پهن شده باشد[۱]. گویا حسین‌بن‌حسن بن‌علی به دلیل داشتن چنین چهره‌ای به این اسم ملقب می‌شود.

    تاریخچه

    افطسیه از سادات علوی به شمار می‌روند. حسین‌بن‌حسن نخست از داعیان محمد‌بن‌ابراهیم بن‌اسماعیل‌بن ابراهیم‌بن حسن مثنی ملقب به «ابن‌طباطبا» از ائمه زیدیه بود. وی پس از مرگ ابن‌طباطبا، مردم را به سوی خودش دعوت کرد و در سال 200 هجری قمری خروج کرد و به ابوالسرایا پیوست و سپس به مکه رفت و جامه کعبه را با جامه ابریشمینی که ابوالسرایا برای او از کوفه فرستاده بود تعویض کرده در ادامه با تعقیب عباسیان اموال‌شان را مصادره کرد. افطس پس از کشته شدن ابوالسرایا، به محمد‌بن‌جعفر بن‌علی بن‌الحسین پیوست[۲].

    پانویس

    1. فخرالدین طریحی،مجمع البحرین، ج۳، ص۴۱۳.
    2. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 66 با ویرایش و اصلاح عبارات.