کاکائیه‏ فرقه‌‏اى از غُلاة شیعه بودند که در میان دو شهر کرکوک و اربیل در عراق زندگی می‌کردند. نام ایشان برگرفته از واژه کُردى کاکا است که به معناى برادر مى‌باشد. بنابراین، «کاکائیه» به معنى برادرى یا برادران است[۱].

کاکائیه
عقیدهقائل به تناسخ و حلول.

عقاید

این فرقه عقایدی مشابه به عقاید فرقه شبک دارند و قائل به تناسخ و حلول هستند[۲][۳].

پانویس

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372ش، چ دوم.
  2. همان.
  3. عباس العزاوی، الكاكائیة فى التاریخ، چاپ بغداد.