داوودیه
| داوودیه | |
|---|---|
 | |
| نام | داوودیه |
| موسس | ابوسلیمان داوود بن علی بن خلف اصفهانی |
| عقیده | 1. اکتفا به ظاهر قرآن و پرهیز از تاویل و قیاس. 2. دوری از استحسان و تقلید و قائل شدن به اجماع صحابه پیامبر و اجماع همه امت. |
داوودیه، از اصحاب ابوسلیمان داوود بن علی بن خلف اصفهانی مشهور به ظاهری یکی از ائمه فقهی اجتهاد در اسلام میباشند.
شرح حال
ابوسلیمان داوود بن علی در اصل اهل کاشان ولی متولد کوفه بود و در بغداد ساکن شده ریاست فقهی سنت و جماعت با وی خاتمه یافت. وی دارای تصانیف بسیاری بود که محمد بن اسحاق الندیم در کتاب «الفهرست» خود در دو صفحه به تفصیل از آنها یاد کرده است. همچنین ابنخلکان مینویسد: در هر روز چهار صد نفر در محضر او حاضر میشدند.
روش فقهی
او در روش فقهی خود از «تأویل» و «رأی» و «قیاس» اعراض و به ظاهر قرآن اکتفا کرده و درباره «اجماع»، قائل به اجماع صحابه پیامبر و یا «اجماع» همه علمای امت بود و «استحسان و تقلید» را قبول نداشت. ابنحزم اندلسی از مروجین مکتب وی بود. ابوسلیمان کتابی در اصول مذهب به نام «الفقه الظاهری» در هشت جلد نگارش کرد[۱].
درگذشت
ابو سلیمان در سال 270 هجری قمری در بغداد از دنیا رفت و در مقبره شونیزیه این شهر دفن شد[۲][۳].
