معمریه

از ویکی‌وحدت
معمریه
موسسمعمر بن خیثم جانشین ابوالخطاب معروف و مدعی نبوت.
عقیده1.معتقد بودند که امام صادق پرتوی از نور خدا می باشد که در بدن بندگان برگزیده حلول کرده است و آن نور از بدن حضرت خارج شده و در بدن ابوالخطاب وارد شده است. 2. قائل به اباحه گری بودند.

معمریه از غُلاة شیعه و پیروان معمر بن خیثم بودند. وی جانشین ابوالخطاب معروف و مدعی نبوت بود. مردی به نام ابن‌اللبان دعوت کننده مردم به سوی معمر بوده و می‌گفت که معمر خدای ارجمند والاست و باید به وی درود فرستاد و به نامش نماز گزارد و روزه گرفت.

اعتقادات

این فرقه معتقد بودند 1. امام جعفر صادق‌ (علیه‌السّلام) پرتوی از نور خدا می‌باشد که در بدن برگزیدگان حلول کرده است و سپس آن نور از جعفر بن محمد (علیه‌السّلام) بیرون رفته و وارد بدن ابوالخطاب شده است و جعفر صادق (علیه‌السّلام) جزء فرشتگان شد و نور از بدن ابوالخطاب بیرون آمده داخل بدن معمر شده و معمر خدا شد.2.معمریه قائل به اباحه‌گری بودند و همه گونه افعال ناروایی از جمله زنا، ازدواج با محارمی نظیر مادر و خواهر، شرب خمر، همجنس‌گرایی و خوردن گوشت خوک را مجاز می‌شمردند.3. معتقد بودند که بر مردان غسل جنابت واجب نیست، زیرا چگونه نطفه پاکی که بنیاد آفرینش آدمی است، می‌تواند سبب غسل شود! و چون با اعتراض افراد روبرو می‌شدند که این سخنانی را که شما می‌گویید هیچ کسی از پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) علیه و علی (علیه‌السّلام) نشنیده است، پاسخ می‏‌دادند که محمد (صلّی‌الله علیه وآله) مردم را به تمسخر گرفته بود. 3. تناسخ را باور داشتند و می‌گفتند که کالبدهای روح هرگز فانی نمی‌شوند و به فرشتگان تبدیل می‌گردند و سپس به آسمان می‏‌روند[۱].

معمریه در کلام ابوالحسن اشعری

ابوالحسن اشعری نیز در شرح فرقه‌های غُلات به این گروه اشاره کرده و ضمن بیان عقاید آنان می‌نویسد که بنا بر نقلی ایشان را یعمریه نیز می‌خوانند[۲].

پانویس

  1. مشکور، محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 421 با ویرایش و اصلاح عبارات
  2. اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص78