معمریه
معمریه | |
---|---|
موسس | معمر بن خیثم جانشین ابوالخطاب معروف و مدعی نبوت. |
عقیده | 1.معتقد بودند که امام صادق پرتوی از نور خدا می باشد که در بدن بندگان برگزیده حلول کرده است و آن نور از بدن حضرت خارج شده و در بدن ابوالخطاب وارد شده است. 2. قائل به اباحه گری بودند. |
معمریه از غُلاة شیعه و پیروان معمر بن خیثم بودند. وی جانشین ابوالخطاب معروف و مدعی نبوت بود. مردی به نام ابناللبان دعوت کننده مردم به سوی معمر بوده و میگفت که معمر خدای ارجمند والاست و باید به وی درود فرستاد و به نامش نماز گزارد و روزه گرفت.
اعتقادات
این فرقه معتقد بودند 1. امام جعفر صادق (علیهالسّلام) پرتوی از نور خدا میباشد که در بدن برگزیدگان حلول کرده است و سپس آن نور از جعفر بن محمد (علیهالسّلام) بیرون رفته و وارد بدن ابوالخطاب شده است و جعفر صادق (علیهالسّلام) جزء فرشتگان شد و نور از بدن ابوالخطاب بیرون آمده داخل بدن معمر شده و معمر خدا شد.2.معمریه قائل به اباحهگری بودند و همه گونه افعال ناروایی از جمله زنا، ازدواج با محارمی نظیر مادر و خواهر، شرب خمر، همجنسگرایی و خوردن گوشت خوک را مجاز میشمردند.3. معتقد بودند که بر مردان غسل جنابت واجب نیست، زیرا چگونه نطفه پاکی که بنیاد آفرینش آدمی است، میتواند سبب غسل شود! و چون با اعتراض افراد روبرو میشدند که این سخنانی را که شما میگویید هیچ کسی از پیامبر (صلّیالله علیه وآله) علیه و علی (علیهالسّلام) نشنیده است، پاسخ میدادند که محمد (صلّیالله علیه وآله) مردم را به تمسخر گرفته بود. 3. تناسخ را باور داشتند و میگفتند که کالبدهای روح هرگز فانی نمیشوند و به فرشتگان تبدیل میگردند و سپس به آسمان میروند[۱].
معمریه در کلام ابوالحسن اشعری
ابوالحسن اشعری نیز در شرح فرقههای غُلات به این گروه اشاره کرده و ضمن بیان عقاید آنان مینویسد که بنا بر نقلی ایشان را یعمریه نیز میخوانند[۲].