سنانیه
| سنانیه | |
|---|---|
 | |
| نام | سنانیه |
| موسس | ابوالحسن سنان بن سلمان بن محمد بن راشد البصری |
| عقیده | 1. اعتقاد به تناسخ. 2. ادعای داشتن علم غیب برای موسس. 3. ادعای الوهیت برای موسس |
سنانیه فرقهای از اسماعیلیه نزاری و از پیروان ابوالحسن سنان بن سلمان بن محمد بن راشد البصری بودند که راشدالدین لقب داشت و پیشوای اسماعیلیه و صاحب دعوت ایشان در قلاع شام بود.
تاریخچه
ابوالحسن سنان نخست از «نصیریه» بود و سپس به کیش اسماعیلیه نزاری درآمد. او در اصل بصری بود و به قلعه الموت رفت و از آن جا به شام سفر کرد و در زمان سلطان نورالدین محمود، دعوت اسماعیلیه را در آنجا تجدید کرد و با سلطان مذکور بسیار جنگید و بر قلاع شام مسلط شد و در آنجا به مدت سی سال حکومت کرد. وی معاصر صلاحالدین ایوبی بود ولی هرگز مطیع او نشد. صلاحالدین پس از صلح با فرنگیان (صلیبیان)، قصد او کرد، اما سرانجام با وی مصالحه نمود. سنان در سال 588 هجری قمری در شام درگذشت.
شرح حال
ابوالحسن سنان به علم حیل و شعبده و سیمیا آگاه بود و عقیده به «تناسخ» را در مذهب اسماعیلی وارد کرد و دعوی علم غیب داشت و میگفت از حوادث پیش از وقوع، خبر میدهد. سرهای دشمنان خود را که میبرید با آنان سخن میگفت و با انواع فریب و حیل مردم را به خویشتن معتقد میکرد. مدعی بود که محمد بن اسماعیل در وی حلول کرده است و از این جهت ادعای الوهیت داشت. پیروانش او را میپرستیدند و جان و مال خود را فدایش میکردند. او کیش خود را از اسماعیلیه ایران و الموت، جدا و دستگاه دیگری در شام برای فریب مردم ترتیب داد و قلاع فراوانی در شام بنا کرد[۱].
پانویس
- ↑ محمدجواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 237، با ویرایش و اصلاح عبارات.
