پرش به محتوا

بسلمیه

از ویکی‌وحدت
بسلمیه
نامبسلمیه
موسسحفص‌بن‌سلیمان معروف به «ابوسلمه خلال»
عقیدهپیرو عقاید راوندیه

بسلمیه یا خلالیه منشعب شده از فرقه «راوندیه» و از شیعیان آل‌عباس هستند.

موسس

موسس این فرقه شخصی به نام حفص‌بن‌ سلیمان معروف به «ابوسلمه خلال» بود.

تاریخچه

از جمله افرادی که در تحکیم‌بخشی پایه‌های قدرت عباسیان در عراق نقشی موثر داشت، حفص‌بن‌ سلیمان معروف به «ابوسلمه خلال» بود. وی گرایش شیعی داشت و در ابتدا تصمیم داشت خلافت را به اولاد علی‌بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) برگرداند[۱]. اما در این امر بین فرزندان عباس و فرزندان امام علی (علیه‌السّلام) مردد بود. به همین دلیل دو نامه یکی خطاب یکی به عبدالله‌بن‌ حسن‌بن‌ حسن (علیه‌السّلام) و دیگری خطاب به جعفربن محمد (علیه‌السّلام) نوشت تا با آنها بیعت کند[۲]. امام صادق (علیه‌السّلام) با درایت خویش می‌‌دانست که ابوسلمه از شیعیان علوی استواری نیست، به همین دلیل در حضور پیک نامه ابوسلمه را سوازند و به آورنده نامه گفت که ابوسلمه شیعه شخص دیگری است، اما عبدالله‌بن‌حسن بدون دقت نظر پیام وی را پذیرفت و همین امر باعث بدبینی عباسیان و کشته شدن عبدالله و فرزندانش شد[۳] و پیش‌بینی امام صادق (علیه‌السّلام) به واقعیت پیوست؛ زیرا هنوز پیک ابوسلمه به کوفه نرسیده بود که ابوسلمه با ابوعباس بیعت کرد و نیروهای خود را در اختیار وی قرار داد[۴] اما تزلزل ابوسلمه باعث شد تا ابن‌عباس به او بدبین شده سر انجام با نظر ابومسلم‌ خراسانی او را به قتل رساند[۵].

اعتقادات

بسلمیه معتقدند که امامت پس از حسنین و محمدبن حنفیه به ابوهاشم و ابوالعباس سفاح می‌‏رسد. آنان امامت را حق ابوسلمه حفص‌بن‌ سلیمان خلال وزیر و صاحب و مؤسس خلافت عباسی می‌‏دانستند و حتی هاشم بنی حکیم مقنع صاحب ماه نخشب، ابوسلمه را خدا می‌‏دانست و می‌‏گفت:بعد از ابوسلمه روح خدا در او «حلول» کرده است[۶].

پانویس

  1. ابن قتیبه دینوری، الامامة والسیاسة، ج 2، ص 162
  2. علی‌بن حسین مسعودی، اثبات الوصیة، ص 268.
  3. همان.
  4. همان.
  5. ابن‌قتیبه دینوری، همان، ص 165.
  6. محمد‌جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 102، با ویرایش و اصلاح عبارات.